Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/312"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
Deus et Mater | Deus et Mater | ||
eius<ref group="text-notes">eius] ipsius <i>MF</i></ref> | eius<ref group="text-notes">eius] ipsius <i>MF</i></ref> | ||
| − | et Sancti essent placati, et sese ipsi aliquibus | + | et Sancti essent placati, et sese ipsi aliquibus, vel minimis |
| − | signis tales ostenderent, | + | signis tales ostenderent, videbantur tunc intra me esse quaedam verba Christi, et Virginis et nonnullorum Sanctorum mihi peculiarium, sed sentimentum tale erat magis de ipsis tamquam |
probabilibus<ref group="text-notes">probabilibus] possibilibus <i>MF</i></ref> | probabilibus<ref group="text-notes">probabilibus] possibilibus <i>MF</i></ref> | ||
quam de praesentibus, | quam de praesentibus, | ||
| − | quasi quod<ref group="text-notes">quasi quod] iuxta | + | quasi quod<ref group="text-notes">quasi quod] iuxta verba quibus quis <i>MF</i></ref> |
| − | diceret: O si sentires | + | diceret: O si sentires verba talis amici sancti, etc. |
| − | In die Sanctae Agnetis virginis gloriosae, ac Martiris, dum cogitarem et sentirem | + | In die Sanctae Agnetis virginis gloriosae, ac Martiris, dum cogitarem, et sentirem varias necessitates hominum mortalium, in quibus plurimi non habent |
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Revision as of 16:07, 5 March 2025
f. 148v
Septuagesimae sub
nocte[1]
dum orarem mihi dimitti omnia mala mea, et maxime dum rogarem
ne ullum[2]
peccatum umquam permittatur in me
accedere[3]
propter demerita praeterita.
gaudium quod Deus et Mater et Sancti essent placati, etc.
Hic ego sensi magnam quandam consolationem, apprehendendo quodammodo gaudium,
quod[4]
Deus et Mater
eius[5]
et Sancti essent placati, et sese ipsi aliquibus, vel minimis
signis tales ostenderent, videbantur tunc intra me esse quaedam verba Christi, et Virginis et nonnullorum Sanctorum mihi peculiarium, sed sentimentum tale erat magis de ipsis tamquam
probabilibus[6]
quam de praesentibus,
quasi quod[7]
diceret: O si sentires verba talis amici sancti, etc.
In die Sanctae Agnetis virginis gloriosae, ac Martiris, dum cogitarem, et sentirem varias necessitates hominum mortalium, in quibus plurimi non habent
_______________