Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/262"
| (3 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 6: | Line 6: | ||
</span></p> | </span></p> | ||
<br> | <br> | ||
| − | {{Sidenotes begin|side= | + | {{Sidenotes begin|side=left}} |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | denique reprehensionibus cogitationum, quibus angebar dum essem distractus, ex quibus omnibus causabatur in me dolor, qui et ipse me adigebat ad quaerendam | + | tis [multis] denique |
| − | + | reprehensibilibus cogitationibus<ref group="text-notes">reprehensibilibus cogitationibus] reprehensionibus cogitationum <i>MF</i></ref>, | |
| − | + | quibus angebar, dum essem distractus, ex quibus omnibus causabatur in me dolor, qui et ipse me adigebat ad | |
| − | 588 | + | quamdam<ref group="text-notes">quamdam] quaerendam <i>MF</i></ref> |
| − | + | devotionem, et remedium contra distractiones. | |
| − | + | Haec igitur | |
| − | + | erat<ref group="text-notes">erat] erant <i>MF</i></ref> | |
| + | magis ordinaria in me, et quae magis ego deprehendebam, et | ||
| + | tandem<ref group="text-notes">tandem] tamen <i>MF</i></ref> | ||
| + | non deerant desideria, et postulationes, quibus ego petebam | ||
| + | in<ref group="text-notes">in] a <i>MF</I> [p. 588]</ref> | ||
| + | Domino gratiam | ||
| + | iustam<ref group="text-notes">iustam] istam <i>MF</i></ref>, | ||
| + | quam nunc coepi sentire mihi ex parte dari, id est quod | ||
| + | {{Left sidenote|Ex intimis fieri revocationem.}}ex intimis fieret revocatio animae meae, si quando discederet a pace ipsius, et quo prima retractio esset ex visceribus, et ex corde. | ||
| + | His diebus itaque hoc magis notavi quam unquam. | ||
| + | Sensi enim frequenter dum distraherer a quiete spiritus mei ad aliquod contrarium, sensi, inquam, | ||
| + | intractionem<ref group="text-notes">intractionem] <i>add.</i> et retractionem <i>MF</i></ref> | ||
| + | incipere ab intrinseco. | ||
| + | Magnam itaque devotionem inveni, dum applicarem ad hanc gratiam petendam discursum | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Latest revision as of 10:49, 3 March 2025
f. 123v
tis [multis] denique
reprehensibilibus cogitationibus[1],
quibus angebar, dum essem distractus, ex quibus omnibus causabatur in me dolor, qui et ipse me adigebat ad
quamdam[2]
devotionem, et remedium contra distractiones.
Haec igitur
erat[3]
magis ordinaria in me, et quae magis ego deprehendebam, et
tandem[4]
non deerant desideria, et postulationes, quibus ego petebam
in[5]
Domino gratiam
iustam[6],
quam nunc coepi sentire mihi ex parte dari, id est quod
Ex intimis fieri revocationem.
ex intimis fieret revocatio animae meae, si quando discederet a pace ipsius, et quo prima retractio esset ex visceribus, et ex corde.
His diebus itaque hoc magis notavi quam unquam.
Sensi enim frequenter dum distraherer a quiete spiritus mei ad aliquod contrarium, sensi, inquam,
intractionem[7]
incipere ab intrinseco.
Magnam itaque devotionem inveni, dum applicarem ad hanc gratiam petendam discursum
_______________
