Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/199"
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | et nutrire, sicut ipse | + | et |
| − | + | naturae<ref group="text-notes">naturae] nutrire <i>MF</i></ref>, | |
| − | + | sicut ipse cibus materialis panis, et uini | |
| − | + | {{Right sidenote|Sanctissimum Sacramentum cibaret animam.}}cibat, et nutrit ipsam meam carnem et corpus animae meae. | |
| − | + | ||
| − | + | In die Sancti | |
| + | Cenobij<ref group="text-notes">Cenobij] Cerbonii <i>MF</I> [p. 562]</ref> | ||
| + | Confessoris, atque Pontificis, dum cogitarem circa processum uitae, et | ||
| + | mortis<ref group="text-notes">mortis] <i>add.</i> Jesu <i>MF</i></ref> | ||
| + | Christi Domini nostri, uenerunt mihi in mentem quaedam colloquia cum quadam teneritudine spiritus, ubi dicebam: | ||
| + | {{Right sidenote|mors Christi uita mea, labores quies.}}O Jesu Christe tua mors sit uita mea, et in tua morte sciam uitam inuenire, tui labores sint quies mea, tua debilitas humana sit mea fortitudo, tua | ||
| + | confessio<ref group="text-notes">confessio] confusio <i>MF</i></ref> | ||
| + | sit mea gloriatio, passio, delitiae, | ||
| + | confessio<ref group="text-notes">confessio] tristitia <i>MF</i></ref> | ||
| + | gaudium, | ||
| + | et tua humiliatio<ref group="text-notes">et tua humiliatio] in tua humiliatione <i>MF</i></ref> | ||
| + | sit mea exaltatio, et in summa | ||
| + | {{Right sidenote|In malis Christi sint cuncta bona mea.}}in malis tuis, cuncta bona mea, tu enim | ||
| + | mihi<ref group="text-notes">mihi] mi <i>MF</i></ref> | ||
| + | Domine uitam, quae in mortem tendebat absque remedio reparasti, et mortem, quae semper duratura uidebatur, et nunquam soluenda, destruxisti. | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Latest revision as of 12:07, 30 September 2022
f. 92r
et
naturae[1],
sicut ipse cibus materialis panis, et uini
Sanctissimum Sacramentum cibaret animam.
cibat, et nutrit ipsam meam carnem et corpus animae meae.
In die Sancti
Cenobij[2]
Confessoris, atque Pontificis, dum cogitarem circa processum uitae, et
mortis[3]
Christi Domini nostri, uenerunt mihi in mentem quaedam colloquia cum quadam teneritudine spiritus, ubi dicebam:
mors Christi uita mea, labores quies.
O Jesu Christe tua mors sit uita mea, et in tua morte sciam uitam inuenire, tui labores sint quies mea, tua debilitas humana sit mea fortitudo, tua
confessio[4]
sit mea gloriatio, passio, delitiae,
confessio[5]
gaudium,
et tua humiliatio[6]
sit mea exaltatio, et in summa
In malis Christi sint cuncta bona mea.
in malis tuis, cuncta bona mea, tu enim
mihi[7]
Domine uitam, quae in mortem tendebat absque remedio reparasti, et mortem, quae semper duratura uidebatur, et nunquam soluenda, destruxisti.
_______________
