Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/312"
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | {{TurnPage}} | ||
| + | <br> | ||
| + | <p style="float:right"><span style="color:Blue"> | ||
| + | f. 148v | ||
| + | </span></p> | ||
| + | <br> | ||
| + | {{Sidenotes begin|side=left}} | ||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | ||
| − | + | <div style="text-align:justify"> | |
| + | |||
| + | |||
| + | Septuagesimae sub | ||
| + | nocte<ref group="text-notes">nocte] noctem <i>MF</i></ref> | ||
| + | dum orarem mihi dimitti omnia mala mea, et maxime dum rogarem | ||
| + | ne ullum<ref group="text-notes">ne ullum] ut nullum <i>MF</i></ref> | ||
| + | peccatum umquam permittatur in me | ||
| + | accedere<ref group="text-notes">accedere] accidere <i>MF</i></ref> | ||
| + | propter demerita praeterita. | ||
| + | {{Left sidenote|gaudium quod Deus et Mater et Sancti essent placati, etc.}}Hic ego sensi magnam quandam consolationem, apprehendendo quodammodo gaudium, | ||
| + | quod<ref group="text-notes">quod] <i>add.</i> esset ei, cui <i>MF</i></ref> | ||
| + | Deus et Mater | ||
| + | eius<ref group="text-notes">eius] ipsius <i>MF</i></ref> | ||
| + | et Sancti essent placati, et sese ipsi aliquibus uel minimis | ||
| + | signis tales ostenderent, uidebantur tunc intra me esse quaedam uerba Christi, et Virginis et nonnullorum Sanctorum mihi peculiarium, sed sentimentum tale erat magis de ipsis tamquam | ||
| + | probabilibus<ref group="text-notes">probabilibus] possibilibus <i>MF</i></ref> | ||
| + | quam de praesentibus, | ||
| + | quasi quod<ref group="text-notes">quasi quod] iuxta uerba quibus quis <i>MF</i></ref> | ||
| + | diceret: O si sentires uerba talis amici sancti, etc. | ||
| + | |||
| + | In die Sanctae Agnetis virginis gloriosae, ac Martiris, dum cogitarem et sentirem uarias necessitates hominum mortalium, in quibus plurimi non habent | ||
| + | <br> | ||
| + | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
| + | _______________ | ||
| + | {{reflist|group=text-notes}} | ||
| Footer (noinclude): | Footer (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | + | <references/> {{TurnPage}} | |
Latest revision as of 09:16, 9 October 2021
f. 148v
Septuagesimae sub
nocte[1]
dum orarem mihi dimitti omnia mala mea, et maxime dum rogarem
ne ullum[2]
peccatum umquam permittatur in me
accedere[3]
propter demerita praeterita.
gaudium quod Deus et Mater et Sancti essent placati, etc.
Hic ego sensi magnam quandam consolationem, apprehendendo quodammodo gaudium,
quod[4]
Deus et Mater
eius[5]
et Sancti essent placati, et sese ipsi aliquibus uel minimis
signis tales ostenderent, uidebantur tunc intra me esse quaedam uerba Christi, et Virginis et nonnullorum Sanctorum mihi peculiarium, sed sentimentum tale erat magis de ipsis tamquam
probabilibus[6]
quam de praesentibus,
quasi quod[7]
diceret: O si sentires uerba talis amici sancti, etc.
In die Sanctae Agnetis virginis gloriosae, ac Martiris, dum cogitarem et sentirem uarias necessitates hominum mortalium, in quibus plurimi non habent
_______________
