Page:FC 1042.djvu/312

From GATE
This page has not been proofread



f. 148v



Septuagesimae sub nocte[1] dum orarem mihi dimitti omnia mala mea, et maxime dum rogarem ne ullum[2] peccatum umquam permittatur in me accedere[3] propter demerita praeterita. gaudium quod Deus et Mater et Sancti essent placati, etc. Hic ego sensi magnam quandam consolationem, apprehendendo quodammodo gaudium, quod[4] Deus et Mater eius[5] et Sancti essent placati, et sese ipsi aliquibus uel minimis signis tales ostenderent, uidebantur tunc intra me esse quaedam uerba Christi, et Virginis et nonnullorum Sanctorum mihi peculiarium, sed sentimentum tale erat magis de ipsis tamquam probabilibus[6] quam de praesentibus, quasi quod[7] diceret: O si sentires uerba talis amici sancti, etc.

In die Sanctae Agnetis virginis gloriosae, ac Martiris, dum cogitarem et sentirem uarias necessitates hominum mortalium, in quibus plurimi non habent

_______________

  1. nocte] noctem MF
  2. ne ullum] ut nullum MF
  3. accedere] accidere MF
  4. quod] add. esset ei, cui MF
  5. eius] ipsius MF
  6. probabilibus] possibilibus MF
  7. quasi quod] iuxta uerba quibus quis MF