emovit urbem: tecta Loyolae quatit
insana iuvenum turma; ni strenuus opem
ferat satelles, funditus tectum ruit.
PRAE. -Tumultuantem comprime, satelles, globum,
vola*[1]. Camille, nostin authorem mali?
CAM. -Mudarra fertur, puber hic fraudem mihi
retexit omnem, fassus ingenue scelus.
MUD. -Egon’ tumultus author? Hic absum procul.
Praetor, procacis vindica linguae probrum
CHO.4us -Plecte impudentem, Praetor, in aperto est scelus.
Ille, ille turbarum author, incentor, caput,
linguae flabello primus incendit facem,
taeda dein flagrante subduxit gradum.
Aderat nigrante Teuto metuendus coma,
horrente vultu Teuto: bacchantum truces
acuebat iras. PRAE.-Lictor, hunc vinctum rape.
CHO.4 -Non haec malorum summa: dum laeti simul
sparsi per umbram ludimus, sese comes
Mudarra iunxit; ore mox foedo palam
divos profanat caelites, Romam probris
proscindit audax, damnat antiquam fidem,
Lutherum in astra tollit, infandum librum,
dulci scatentem toxico, expromit sinu,
nobisque blandum virus incautis legit.
Et haec in urbe pateris? PRAE.-Indignum nefas,
si vera narras. Miles, explora sinum.
MUD. *[2]-Ne tange, lictor, iuro transfodiam latus.
PRAE. -Prendite rebellem, vincla cohibeant manus,
scrutare totum, miles. LIC.-78.[3]En, princeps, librum.
PRAE. -Quae cerno monstra? Torpet attactu manus.
