passus; & de Agrippa; Sacra Aegyptia, qua iterum in Urbem iam insinuabant, repressit edicto, ne quis in Suburbano intra 500. passus ageret. Meminit & huius Tertullianus in apolog .6. His vos restitutis summam maiestatem contulistis, licet Serapidi iam Romano aras restruxeritis, tantùm verò Domitiano & Caracallae huiusmodi Isiaca sacra placuiste legimus, ut referente Suetonio Domitianus è Capitolio fugiens matutino tempore Isiaci sacrificuli celatus habitu, inter ridiculam sacrificulorum stolidissimae superititionis turbam versari non sit dedignatus. Spartianus quoque de Caracalla : Sacra, inquit, Isidis Romam deportavit, + Templa ubiqne magnificé eidem Dea fecit. Neque hic Lectorem existimare velim, Caracallam orium fuisse Delubrorum Isiacorum Conditore, aut qui primus huius sacra in Urbem evocaverit, hoc enim falsum esse, ex dictis patuit, cum iam multò ante Caesares ea tepore Reipublicae Romanae viguerint; Caracallam tamen sacra huius magno studio promovisse, delubra iuxta morem Aegyptiorum, à quibu?s instructus fuerat, simulacris caeterisque monumentis sacris, quibus unicè afficiebatur, adornasse, Obeliscus inter alia, quem ex Aegypto allatum Romae in Hippodromo suo erexit, quemque vetustate temporum prostratum confractumque Innocentius X. Pont. Max. postmodum in foro Agonali reerexit, satis ostendit. De quibus Consule nostrum Obeliscum pamphilium.
Cur verò tot rigidis decretis suerint prohibita Templa Isiacorum, causa suit , quod in iis plerumque Ithyphallia seu priapaea sacra principem locum tenerent, quae uti ad omne scelus & propudiosae libidinis ufum, impunem quandam licentiam praebebant, ita quoque huic vitio propensos vehementer, & vel ipsos Imperatores luxuriae monstra alliciebant, uti de Domitiano & Caracalla suprà diximus. Heliogabalus certè adeò hisce saure visus est, ut & sacerdotem Syrorum more, Solis ageret, sibique indè Heliogabali nomen imponi iusserit, ut proindè exemplum secutus Caracallae patris sui, mirum non sit, hoc totius turpitudinis nonstrum, tanto animi sui ardore, turoissima Ithyphalliorum, non fac, sed scelera amplexum fuisse. Sed ut ad institutum nostrum reuertaui; Isidis itaque Templum, eo quo diximus loco constitutum fuisse, ex drtis patet. Et licet aedes praedicta non multum à septis distiterit, non tonen proxima fuit; Undè alii posuere Isidis aedem in platea nunc Sciarrae, nonnùlli apud aedem S. Mariae in Equiro; At certum locum nobis no licet assignare, nisi quod prope S. Marcelli Templum inuentum est mamor hoc titulo insculptum:
Quod tamenaon arguit, ibi aedem fuisse Isidis; marmor intra Isaeum erectum. Fuit aven Isis Aegyptiorum Dea, & in magna apud ipsos veneratione
