Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/268"
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>) |
|||
| Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | {{TurnPage}} | ||
| + | <br> | ||
| + | <p style="float:right"><span style="color:Blue"> | ||
| + | f. 126v | ||
| + | </span></p> | ||
| + | <br> | ||
| + | {{Sidenotes begin|side=left}} | ||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | ||
| − | 192. | + | <div style="text-align:justify"> |
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | in nobis ** reno-uari possit, id est, subiectum ipsum, et ornatus, diminuiioque imperiectionum. Utinam renouetur ipsum esse, ipsum uiuere, ipsum sentire, ipsum denique posse; deinde et qualitates, et quaecumque sancta accidentia ipsi * sublecto ad aeternam et coelestem uitam necessaria sunt et Deo placentia. | ||
| + | 192. Eodem tempoie, id est, festi Conceptionis, ego et hoc unum notaui, circa lectiones meas, me uidelicet esse qucxlammodo magis ^ lucidum in me, et quasi ex parte quadam eductum ex mea propria et natiua confusione et indistinctione; memoriam quoque magis capacem et retinentem; [etj me non ita, ut alias solebam, turbari. Utinam sint initia ad hoc bonum ut tandem aliquando exire possim ex meis membris ad lumen illud inaccessibile, ex profundo | ||
| + | <br> | ||
| + | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
| + | _______________ | ||
| + | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Revision as of 09:06, 16 September 2021
f. 126v
in nobis ** reno-uari possit, id est, subiectum ipsum, et ornatus, diminuiioque imperiectionum. Utinam renouetur ipsum esse, ipsum uiuere, ipsum sentire, ipsum denique posse; deinde et qualitates, et quaecumque sancta accidentia ipsi * sublecto ad aeternam et coelestem uitam necessaria sunt et Deo placentia.
192. Eodem tempoie, id est, festi Conceptionis, ego et hoc unum notaui, circa lectiones meas, me uidelicet esse qucxlammodo magis ^ lucidum in me, et quasi ex parte quadam eductum ex mea propria et natiua confusione et indistinctione; memoriam quoque magis capacem et retinentem; [etj me non ita, ut alias solebam, turbari. Utinam sint initia ad hoc bonum ut tandem aliquando exire possim ex meis membris ad lumen illud inaccessibile, ex profundo
_______________
