Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/137"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | ueluti | + | ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius cognoscat, et sciat distinguere |
| − | + | an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spit bono uel malo<ref group="text-notes">an<sup>1</sup> ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit <i>MF</i></ref>, et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia<ref group="text-notes">essentia] essentia[m] <i>MF</i></ref>, et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum<ref group="text-notes">in quorum] Quarum <i>MF</i></ref> prima essentia<ref group="text-notes">essentia] in qua <i>MF</i></ref> quodammodo possemus discere<ref group="text-notes">discere] dicere <i>MF</i></ref> ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. In 2<sup>a</sup>. Viuo ego iam<ref group="text-notes">iam] et <i>MF</i></ref> non ego in me uero uiuit<ref group="text-notes">in ... uiuit] uiuit uero in me <i>MF</i></ref> Christus in 3<sup>a</sup>. autem: Uiuo ego et non<ref group="text-notes">non] <i>add.</i> iam <i>MF</i></ref> ego, uiuit vero in me peccatum, aut malus spiritus qui regat<ref group="text-notes">regat] regnat <i>MF</i></ref> | |
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Revision as of 08:41, 13 July 2021
f. 61r
ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius cognoscat, et sciat distinguere
an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spit bono uel malo[1], et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia[2], et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum[3] prima essentia[4] quodammodo possemus discere[5] ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. In 2a. Viuo ego iam[6] non ego in me uero uiuit[7] Christus in 3a. autem: Uiuo ego et non[8] ego, uiuit vero in me peccatum, aut malus spiritus qui regat[9]
_______________
- ↑ an1 ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit MF
- ↑ essentia] essentia[m] MF
- ↑ in quorum] Quarum MF
- ↑ essentia] in qua MF
- ↑ discere] dicere MF
- ↑ iam] et MF
- ↑ in ... uiuit] uiuit uero in me MF
- ↑ non] add. iam MF
- ↑ regat] regnat MF
