Difference between revisions of "Page:EBC 1620 11 09 2317.pdf/1"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "4817 Rome,9 ^ovemb.1620. R�ponse de Bellarmin � Laurence Beyerl�nck. / Illustris,et admodum Reverende Domine. Loco magni beneficii accepi orationem tuam in laudem Illu...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(One intermediate revision by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
4817
+
Illustris, et admodum Reverende Domine. Loco magni beneficii accepi orationem tuam in laudem Illustrissimi et Reverendissimi Archiepiscopi Mechliniensis nuper ad me missam. Barn continuo totam perlegi non sine magna animi voluptate: placuit dictio, placuit vita, placueruntt res gestae; sed prae omnibus placuit quaedam inter illum, et me aetatis, et rerum gestarum similitudo. Ille natus est annone 1542, et ego anno eodem natus sum: ille à puero studiis literarum,et bonarum artium deditus fuit, et mihi à prima aetate nihil dulcius fuit, quam bonis artibus operam dare. Eodem tempore ille concionabatur Mechliniae, et ego Lovanii: et tamen, quod nunc aegerrime fero, cum saepissime Mechliniam adierim, tantum virum nunquam vidi, numquam allocutus sum. Eodem fere tempore, quo ille ad Archiepiscopalem thronum evectus est; ego, quamvis reluctans et invitus ad cardinalitiam dignitatem evectus paulo ppst, ad Archiepiscopatum Capuanum regendum vocatus sum, et synodum provincialem convocavi, quae à plurimis annis coacta non fuerat. Unum superest, ut hoc anno, qui mihi est nonus supra septuagesimum, ad meliorem vitam per Dei misericordiam vocer, quod sperane possum, certo scire non possum. Ora communem Dominum, ut qui me tot in rebus similem esse voluit tanto viro, quem nunc aeternae et beatissimae vitae participem esse credimus; mihi quoque gratia ejusdem Domini adsit, ut ad portum salutis sine errore perveniam. Gratular tibi, qund praeter laborem concionum, laborem etiam suscipias scribendi; sic enim et praesentibus, et futuris hominibus multum prodesse poteris, et mercedem plenam à liberalissimo Domino nostro accipies. Dominum Simonem, qui mlhi literas tuas, et nunc orationem funebrem reddidit, merito suo diligo, et occasionem avide expecto, qua passim illi aliqua in re gratificari. His valeat praestantia tua, et me, ut facis amare perge. Romae, die nona De Novembris 1620.<lb/>
Rome,9 ^ovemb.1620. R�ponse de Bellarmin � Laurence Beyerl�nck.
+
Ill.ris et admodum R.dae personae tuae <lb/>
 +
Addictissimus
  
/ Illustris,et admodum Reverende Domine. Loco magni beneficii
+
[[Category:EBC_Proofread]]
 
 
accepi orationem tuam in laudem Illustrissimi^et Reverendissimi Ar
 
 
 
chiepiscopi Mechliniensis nuper ad me missam. Barn continuo totam
 
 
 
perlegi non sine magna animi voluptate: placuit dictio, placuit vi-
 
 
 
jrta, placu�iunt res gestae; sed prae omnibus placuit quaedam inter
 
 
 
illum,et me aetatis,et rerum gestarum similitudo. Ille natus est an
 
 
 
none 1 5 4 2 , et ego anno eodem natus sum: ille � puero studiis litera-
 
 
 
rum,et bonarum artium deditus fuit, et mihi � prima aetate nihil
 
 
 
dulcius fuit, quam bonis artibus operam dare. Eodem tempore ille con-
 
 
 
/^cionabatur Hechliniae, et ego Lovanii: et tamen, quod nuno aegerrime
 
 
 
fero, cum saepissime Mechliniam adierim, tantum virum nunquam vidi,
 
 
 
numquam allocutus sum. Eodem^Tere tempore, quo ille ad Archiepisco-
 
 
 
palem thronum evectus est; ego, quamvis reluctans et invitus ad car-
 
 
 
dinalitiam dignitatem evectus paulo ppst,ad Archiepiscopatum Capua-
 
 
 
/^^hum regendum vocatus sum, et synodum provincialem convocavi, quae �
 
 
 
plurimis annis coacta non fuerat. Unum superest, ut hoc anno, qui mi
 
 
 
hi est nonus supra septuagesimum, ad meliorem vitam per Dei miseri-
 
 
 
cordiam vocer, quod sperane possum, certo scire non possum. Ora com-
 
 
 
munem Dominum, ut qui me tot in rebus similem esse voluit tanto viro,
 
 
 
quem nunc aeternae et beatissimae vitae participem esse credimus; mi
 
 
 
hi quoque gratia ejusdem Domini adsit, ut ad portum salutis sine er
 
 
 
rore perveniam. Gratular tibi, qund praeter laborem concionum, la-
 
 
 
borem etiam suscipias scribendi; sic enim et praesentibus,et fut�ris
 
 
 
hominibus multum prodesse poteris, et mercedem plenam � liberalissi-
 
 
 
^^^mo Domino nostro accipies. Dominum Simonem, qui mlhi literas tuas,
 
 
 
et nunc orationem funebrem reddidit, merito suo diligo, et occasio-
 
 
 
nem avide expecto,qua passim illi aliqua in re gratificari. His val-
 
 
 
eat praestantia tua, et me,ut facis amare perge. Romae,die nona De-
 
 
 
Novembris 1620. ^^7
 
 
 
111/ris et admodum ^/dae personae tuae Addictissimus
 
 
 
[[Category:EBC_Not proofread]]
 
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 14:46, 6 May 2020

This page has been proofread


Illustris, et admodum Reverende Domine. Loco magni beneficii accepi orationem tuam in laudem Illustrissimi et Reverendissimi Archiepiscopi Mechliniensis nuper ad me missam. Barn continuo totam perlegi non sine magna animi voluptate: placuit dictio, placuit vita, placueruntt res gestae; sed prae omnibus placuit quaedam inter illum, et me aetatis, et rerum gestarum similitudo. Ille natus est annone 1542, et ego anno eodem natus sum: ille à puero studiis literarum,et bonarum artium deditus fuit, et mihi à prima aetate nihil dulcius fuit, quam bonis artibus operam dare. Eodem tempore ille concionabatur Mechliniae, et ego Lovanii: et tamen, quod nunc aegerrime fero, cum saepissime Mechliniam adierim, tantum virum nunquam vidi, numquam allocutus sum. Eodem fere tempore, quo ille ad Archiepiscopalem thronum evectus est; ego, quamvis reluctans et invitus ad cardinalitiam dignitatem evectus paulo ppst, ad Archiepiscopatum Capuanum regendum vocatus sum, et synodum provincialem convocavi, quae à plurimis annis coacta non fuerat. Unum superest, ut hoc anno, qui mihi est nonus supra septuagesimum, ad meliorem vitam per Dei misericordiam vocer, quod sperane possum, certo scire non possum. Ora communem Dominum, ut qui me tot in rebus similem esse voluit tanto viro, quem nunc aeternae et beatissimae vitae participem esse credimus; mihi quoque gratia ejusdem Domini adsit, ut ad portum salutis sine errore perveniam. Gratular tibi, qund praeter laborem concionum, laborem etiam suscipias scribendi; sic enim et praesentibus, et futuris hominibus multum prodesse poteris, et mercedem plenam à liberalissimo Domino nostro accipies. Dominum Simonem, qui mlhi literas tuas, et nunc orationem funebrem reddidit, merito suo diligo, et occasionem avide expecto, qua passim illi aliqua in re gratificari. His valeat praestantia tua, et me, ut facis amare perge. Romae, die nona De Novembris 1620.
Ill.ris et admodum R.dae personae tuae
Addictissimus