Bardon de Brun � Bell.(4)
4^ 4678^
/ i d negar! existimamus) quasi praelucere v�detur. Et cum pr�mus in
Galliis,Apostoli nomen sortitus sit, caeteris ejusdem tituli majo-
rem firmitatem contulisse censetur. Jam vero numquid sufficit veteres praedictorum saeculorum Cri-
jrticos, in Sancii Martialis Apostolatum, toties et toties machinis
eversos esse suis;at denuo oboriantur novi, et hi vestra sublimi
dignitate fulti? His itaque sic existentibus, jam silentium abrum-
pere, nostri nos cogit muneris ratio. Sed ad quem ibimus? ad quem
nos conferemus? An verba nostra dabimus ad judicem? At judex a
/Pparte adversa stat. Quid ergo? confugiemus ad illum qui adversatur
ut causa fulciatur? qui impugnai ut propugnai? Imo vero etiam at-
que etiam confugiemus. Nam licei tu illustrissime Cardinalis, ipse
sis qui nobis reluctantia, in siilo libro tuo scripsisse videris:
tamen ad te appellamus. Ad nullum alium quam ad te. Te judicem op-
y^rtamus, te quaerimus, te prosequimur. Absit enim ut in mentem nos-
tram veniat supplioem ullum libellum in tanti viri,tam pii,tam ae
qui recusationem offerre; quin imo ita de tua seguitate confidi-
mus, ut rebus a te perspectis, non ambigamus te, pr� partibus nostris (partibus Sancii) judicem fore tui ipsius adversum te.
Cum vero tris proposuerimus, per quae tuo uno nomine suffulti
intumescunt Critici: primo quod adverseris, et adversariorum author
sii: deinde quod vim etiam adversandi augeat,tum dignitas et cele
brit�^ tua; tum Cardinalatus altitudo: postremo quod hoc omnia oom-
pleat judicandi potestas. Nullum horum nos terrei. Nam quoad pri-
,^rmum certo nobis persuasum habemus (aliter enim de tam pio viro sen
tire nefas esset) te non novandi animo scripsisse; sed ex iis quae
tum tibi solum innotescebant,aut prae manibus aderant testimoniis hanc opinionem edidisse. Qua in re qui te sectari se credunt Criti
ci, toto coelo a te discrepant: litteram enim tuam sequuntur, non
.^^spiritum. Spiritus tui scopus veritas est, non solum ubi nota est;
sed agnoscenda ubi ignota est. Itaque nulla dubitatione inter posi-
ta credimus, quod in eam in quam prorupisti sententiam,nunquam te
duci passus esses; si testimonium hujusce rei exscerpisses non ab
alienigenis authoribus atque extraneis Turonensium officinis, sed
jgTab ipsis Apostoli illius in Christo alumnis,Discipulis,successori-
bus Episcopis, atque a promptuariis,arohiviis,et monumentis locorum
, in quibus sanctus ille a primo Christi saeculo,vita vere aposto
lica fulsit, miracula multitudine innumera,et magnitudine eximia
edidit: populorum numerum absque numero ad Christum convertit vi-
)^tam longaevam sanctissime in terris exactam, cum vita caelesti mo
do piane admirabili commutavit. Denique sanctissimum sui corporis
depo�itu$ nobis in pignus et memoriam asservandum, piisque ac de-
