Pardon de Brun � Bell.(3)
4678^
/mutuatus fueris: tamen �psi novatores, s�ve jura nostra nescirent;
s�ve scientes sc�re nollent; rem qu�wetam moverint, jus certum et
incertum vocarint, l�tem dudum sedatam �nnovar�nt, veteres quere
lai sop�tas fin�tas ac def�nitas susc�tar�nt.
Buie tertia successit admiratio, quod �ps� novatores ac critici
(sicut per litteras ad nos missas moniti sumus) non se cum opinio
ne tantum fulciant tua, sed dignitate: quasi dignitas incrementum
det veritati, ideoque exaltent cornu. Et quamvis sciant te nihil
dixisse novi; cum nihil nisi ab alio dictum ^et reprobatum dixeris:
^^^tamen ex eo solo quod dixeris,sibi putant fieri satis nimisque: a-
deo ut jam non clamitent, S.Greg.Turon. hoc dixit (nam hoc jam dam-
natum audiret) sed Illustriss.Bellarm. hoc dixit. Quamvis Illustr-
iss. Bellarm. ea quae dicit a Greg.Turon. dicat, et a se nihil. Et
quamvis sit scriba doctissimus non tamen proferat de thesauris su-
y^Tls, nova sed tantum vetera, eaque sopita et extincta: atque ita
Critici Illustriss.Bellarmin, non ad authorem suum referant, sed
etiam authore ipso suo priorem facere videantur.
Postrema superat admiratio quae vero qui adversatur, et adver-
santis erigo est: idem est qui statutus est judex et cognitor. Rem
^^^ergo nostram certissimam, stabilissimam, firmissimam esse quid pro-
dest? causa impugnantis arbitrio tradita est. Tu vero Amplissime
Cardinalis es ipse ille. Ex quibus omnibus perspicimus:non esse q
quod quis eat inficias, nop mediocrem harum tempestatum procellis
adveraus Apostolatum sancti Martialis reviviscere persecutionem:
^^Teum haec dudum depressa, caesa, sepulta: iterum velut ab inferis
excita sit; et tanta Cardinalatus et judicis potestate sustentetur.
Sed quid mirum? nonnisi adversitatibus floret Ecclesia; depressio
ne sicut uter in aquis, nomen sanctorum attollitur, nec civitas
Dei laetificatur nisi fluminis impetu? quod igitur toties mirati
sumus desinimus mirari.
Laudamus potius Dominum, qui quo magie, et quo altius permittit,
in sanctos suos invehi: eo magia vult videri mirabilia in Sanctis
suis; quique eo magia Ecclesiam Galline,suffragiis Martialis Apos
toli semper exaltavit, quo magia sunt exaitati fluctus Apostola-
j^rtus ejus. Siquidem legantur, notentur et colligantur omnia quae de
pluribus, maxime Ecclesiae Gallicanae sanctis antiquissimis scrip
ta sunt: nullius gradua aut status reperietur firmius roboratus;
quippe quo nec magia impetitus; certius definitus; quippe quo nec
magie agitatus quam ipse Apostolatus. Cumque ipsa nostra Gallia,
-^^plures ex sacra illa Discipulorum cohorte se habere sanctos glorie-
tur; nullum scimus qui tantis miraculis, tanta venerazione, tam un
iverse per hujus regni partes titulo colatur Apostolico, ut Sanctus
hic qui (cum reverentia caeterorum sanctorum dixerimus, nec enim
