Bardon de Brun � Bell.(2)
^ 4678'. o-
/ munus tanto parenti Xkxai persolvendum. At vero coeptum laborem,tum
in evolvendis monumentis nostris; tum in testimonii8,etiam aliunde
disquirendis interrnmpere, partim Reverendissimi Episcopi nostri;
qui et ipse non solum ad illustrissimam Dominationem vestram, sed
JTetiam ad ipsum Sanctissimum Patrem litteras destinarat morbus et ob-
itus, partim civilia regni jurgia, partim longinquitas diversitas-
que locorum, e quibus hujusmodi testimonia cupiebamus expiscari. Jam
igitur protracto longius tempore, quam vota nostra flagitassent su-
perest ut rationes ac jura nostra pandamus.
Verumtamen hoc in praestando munere laborem,sicut currentibus
annis susceptum; ita minus onerosum, multiplex praevenit ac premit
admiratio. Imprimis enim non possumus non mirari, stupere et expa-
vescere, imo non potuissemus,nisi nos missae ab urbe litterae coeg-
issent,credere, rem clarissimam dubium omne superantem, certissimis
^^rdocumentis,testimoniisque comprobatam, miraculis confirmatam; jam
etiam olim examinatam, trutina ponderatam, a tribus diversarum Gal-
liae Provinciarum Synodis, Parisiensi,Bituricen3�,Lemovicensi agita-
tam simul et'determlnatam; a pluribus Pontificibus actum confirman-
tibus declaratam ac definitami omnibus difficultatibus,etiam iis
.^^quae nunc non primo quidem petuntur; sed iterum in idipsum reverten
do repetuntur, jam tunc toties petitae simul et exprobratae et rejec
tae absolutam, aliisque rationibus quas hic nec opus nec locus est
enumerare indubitatam; ac denique inconcusse semper observatam; nunc
denuo in controversiam,et in quaestionem verti; ita ut circulus in
.^T�nfinitum fiat; idem semper principium petatur; quod quaesitum fuit
quaeratur; quod determinatum est determinandum postuletur: Summorum
Pontificum decreta eludantur, et rem firmius stabilitam, labentium
temporum sive oblivio,sive pervicacia,sive injuria, non aggradi mo
do, sed in cassum evertere nitatur. Unde jam nobis incumbit id one-
^^?ris (si onus fit quo grave nil minus) ut debeamus probare rem proba-
tissimam; tutissimumque Aquitaniae munimen defendere ad vestrum tri
bunal ab incursu invadentium Criticorum. Fitque ut in amplissimi sub
jecti copia sermonum subtrahere ipsa admiratio videatur.
Deinde vero hanc admirationem adauget alia: quod namque tu illu-
j^Tstrissime et doctissime Cardinalis, hunc liti fundamentum dederis,
vel solus. Antequam enim librum illum de Scriptoribus Ecclesiae emisistebant sisses in lucem, silebant ista haec omnia, statis rebus Ecclesiae
Galliarum, apud quos is sanctus colitur. Sistebant immotae in pos
sessione sua, rata,fixa,justa. Postquam vero liber ille prodiit; in
<^^quo de tempore sancti dubium facere videris; ansam arripuere Criti
ci, non tam forte dubitandi quam novandi. Rine enim factum est, ut
licet ea quae scripsisti ab extraneis extraxeris, non autem ex verl-
oribus atque indigenis monumentis filiorum in Ohristo tanti Patris
