Difference between revisions of "Page:EBC 1608 12 0822.pdf/1"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "Category:EBC_Not_proofreadCategory:EBC_Letters Rome^Lfin 1608?] Bellarmin au P.Coton. 822 / Admodum Pater. Quem mihi R.V tam officiose commendata is nihil a me p...")
 
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
[[Category:EBC_Not_proofread]][[Category:EBC_Letters]]
+
[[Category:EBC_Proofread]][[Category:EBC_Letters]]
Rome^Lfin 1608?]
+
Admodum R.de Pater.<lb/>
 
+
Quem mihi R.V.ra tam officiose commendata is nihil a me petit, nisi facultatem veniendi ad Urbem. Scripsi igitnr continuo litteras ad ipsum, eique licentiam veniendi libenter concessi. Scripsi nuper per episcopum Tullensem librum R.V. iussu S.mi coepisse transferri in linguam italicam ex gallica: et quia opus tarde procedebat me ab ipso Pontifico petiisse, ut ex foliis translatis de tote opere iudicium faceret, sed tunc Pontificem precibus meis acquiescere noluisse. Post aliquot dies rogavit me Assistens Franoiae pater Ricchomus, ut iterum de re eadem agerem cum Pontifice, quod feci, et tum demum summus Pontifex assensus est, ut translatio cessaret, et liber recognoscendus traderetur duobus doctoribus Sorbonae, qui Romae degunt. Itaque spero brevi librum ad R. Vram, utin lucem emitti possit. Videat R. Vra an opera mea utilis esse possit in aliqua alia re. Cupio enim gratificari ei cui tota Societas multum debet. Spiritualis miseria R.V. communis est mihi, et
Bellarmin au P.Coton.
+
iis omnibus qui quomodocumque publioum negocium gerunt. Sed curemus, ut miseria ista, et afflictio spiritus temporalis tantum sit, requies autem et felicitas aeterna. Quod faciemus, si non respiciamus personas hominum, sed in hominibus Christo Domino serviamus.<lb/>
 
+
Valeat R. Vra mei memor in sanotis precibus suis.<lb/>
822
 
 
 
/
 
 
 
Admodum
 
 
 
Pater.
 
 
 
Quem mihi R.V tam officiose commendata is nihil a me petit,
 
 
 
nisi facultatem veniendi ad Urbem. Scripsi igitnr continuo litte-
 
 
 
ras ad ipsum, eique licentiam veniendi libenter concessi. Scripsi
 
 
 
J^buper per episcopum Tullensem librum R.V. iussu S coepisse trans
 
 
 
ferri in linguam italicam ex gallica: et quia opus tarde procede-
 
 
 
bat me ab ipso Pontifico petiisse, ut ex foliis translatis de tote
 
 
 
opere iudicium faceret, sed tunc Pontificem precibus meis acqui-
 
 
 
escere noluisse. Post aliquot dies rogavit me Assistens Franoiae
 
 
 
pater Riochomus, ut iterum de re eadem agerem oum Pontifica, quod
 
 
 
feci, et tum demum summus Pontifex assensus est, ut translatio ces-
 
 
 
saret, et liber recognoscendus traderetur duobus doctoribus Sor-
 
 
 
bonae, qui Romae degunt. Itaque spero brevi librum ad R.Vram, ut
 
 
 
in lucem emitti possit. Videat R.Vra an opera mea utilis esse pos-
 
 
 
sit in aliqua alia re. Cupio enim gratificari ei cui tota Socie-
 
 
 
tas multum debet. Spiritualis miseria R.V. communis est mihi, et
 
 
 
iis omnibus qui quomodocumque publioum negocium gerunt. Sed cure-
 
 
 
mus, ut miseria ista,et afflictio spiritus temporalis tantum sit,
 
 
 
requies autem et felicitai aeterna. Quod faciemus, si non respici-
 
 
 
amus personas hominum, sed in hominibus Christo Domino serviamus.
 
 
 
Valeat R.Vra mei memor in sanotis precibus suis.
 
 
 
 
Romae die...
 
Romae die...
 
Arch.Vatic. Mss.Gesuit. 22 epist.LXXVII.
 

Revision as of 18:07, 6 November 2017

This page has been proofread

Admodum R.de Pater.
Quem mihi R.V.ra tam officiose commendata is nihil a me petit, nisi facultatem veniendi ad Urbem. Scripsi igitnr continuo litteras ad ipsum, eique licentiam veniendi libenter concessi. Scripsi nuper per episcopum Tullensem librum R.V. iussu S.mi coepisse transferri in linguam italicam ex gallica: et quia opus tarde procedebat me ab ipso Pontifico petiisse, ut ex foliis translatis de tote opere iudicium faceret, sed tunc Pontificem precibus meis acquiescere noluisse. Post aliquot dies rogavit me Assistens Franoiae pater Ricchomus, ut iterum de re eadem agerem cum Pontifice, quod feci, et tum demum summus Pontifex assensus est, ut translatio cessaret, et liber recognoscendus traderetur duobus doctoribus Sorbonae, qui Romae degunt. Itaque spero brevi librum ad R. Vram, utin lucem emitti possit. Videat R. Vra an opera mea utilis esse possit in aliqua alia re. Cupio enim gratificari ei cui tota Societas multum debet. Spiritualis miseria R.V. communis est mihi, et iis omnibus qui quomodocumque publioum negocium gerunt. Sed curemus, ut miseria ista, et afflictio spiritus temporalis tantum sit, requies autem et felicitas aeterna. Quod faciemus, si non respiciamus personas hominum, sed in hominibus Christo Domino serviamus.
Valeat R. Vra mei memor in sanotis precibus suis.
Romae die...