Difference between revisions of "Page:De scriptoribus ecclesiasticis liber unus (1613).pdf/236"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
| − | De Richardo Armachano – 1350 | + | [293.] |
| + | De {{Smallcaps|Richardo Armachano}} – 1350 | ||
<br> | <br> | ||
| Line 12: | Line 13: | ||
<br> | <br> | ||
| + | Obseruatio: | ||
| + | <br> | ||
Hic auctor, caute valde legendus est, praesertim libro 10 contra Armenos cap. 4 & cap. 23 & 24 & lib. 11 cap. 4 & sermone primo & 4 in quibus locis multos errores habet de potestate presbyterorum, de paupertate Christi & de statu religiosorum mendicantium, consulat lector Thomam Valdensem, qui errores Armachani & Io. Vviclefi, qui ab Armachano aliqua accepit, diligenter refutat, consulat etiam, si placet, quae nos scripsimus lib. de monachis cap. 45 & 46. | Hic auctor, caute valde legendus est, praesertim libro 10 contra Armenos cap. 4 & cap. 23 & 24 & lib. 11 cap. 4 & sermone primo & 4 in quibus locis multos errores habet de potestate presbyterorum, de paupertate Christi & de statu religiosorum mendicantium, consulat lector Thomam Valdensem, qui errores Armachani & Io. Vviclefi, qui ab Armachano aliqua accepit, diligenter refutat, consulat etiam, si placet, quae nos scripsimus lib. de monachis cap. 45 & 46. | ||
<br> | <br> | ||
| − | De Francisco Petrarcha – 1350 | + | [294.] |
| + | De {{Smallcaps|Francisco Petrarcha}} – 1350 | ||
<br> | <br> | ||
Revision as of 10:18, 4 September 2020
De scriptoribus ecclesiasticis
p. 218
[293.]
De Richardo Armachano – 1350
Richardus Radulphus, archiepiscopus Armachanus, vixit tempore Innocentii VI pontificis & obiit anno 1359.
Scripsit libros nouemdecim aduersus errores Armenorum.
Scripsit etiam librum aduersus religiosos mendicantes pro parochis, dicitur etiam scripsisse in libros quatuor sententiarum, necnon libros de paupertate & de intentionibus Iudaeorum & sermones aliquot.
Obseruatio:
Hic auctor, caute valde legendus est, praesertim libro 10 contra Armenos cap. 4 & cap. 23 & 24 & lib. 11 cap. 4 & sermone primo & 4 in quibus locis multos errores habet de potestate presbyterorum, de paupertate Christi & de statu religiosorum mendicantium, consulat lector Thomam Valdensem, qui errores Armachani & Io. Vviclefi, qui ab Armachano aliqua accepit, diligenter refutat, consulat etiam, si placet, quae nos scripsimus lib. de monachis cap. 45 & 46.
[294.]
De Francisco Petrarcha – 1350
Franciscus Petrarcha, patria Florentinus, archidiaconus Parmensis & canonicus Petauinus, lusit aliquando elegantissimis versibus Italicis amores suos erga Lauram, seu veros seu confictos, ut haberet materiam exercendae Musae, sed poenitentia ductus & tempus cantiunculis illis consumptum defleuit & in solitudine positus vitam christiano & pio homine dignam egit & multa opera grauia atque utilia scripsit, ac tandem pie sancteque obiit anno Dom. 1374 aetatis suae 70.
Eius opera quatuor tomis continentur.
In primo tomo haec habentur:
De remediis utriusque fortunae, lib. 2.
De vita solitaria, 2.
De otio religiosorum, 2.
De vera sapientia, dialogi, 2.
De contemptu mundi, dialogi 3.
Septem Psalmi poenitentiales ad imitationem Dauidis.
De Rep. optime ad ministranda, lib. 1.
De officio & virtutibus imperatoris, lib. 1.
Rerum memorabilium, lib. 4.
Epitome vitarum vitorum illustrium.
