Difference between revisions of "Page:De scriptoribus ecclesiasticis liber unus (1613).pdf/180"
(→Not proofread: Created page with " Obseruatio secunda: <br> In epistola ad Firminum episcopum liberius quam par esset, videtur auctor, <***> no se lee la página. notum propter bellum contra annos neque est s...") |
|||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | <div style="text-align:justify"> | ||
Obseruatio secunda: | Obseruatio secunda: | ||
<br> | <br> | ||
| − | In epistola ad Firminum episcopum liberius quam par esset, videtur auctor, <***> no se lee la página. notum propter bellum contra annos neque est | + | In epistola ad Firminum episcopum liberius quam par esset, videtur auctor, <***> no se lee la página. notum propter bellum contra annos neque est summo pontifici annis defendere ciuitates temporale habet: de qua re vide tomum Card. Baronii ad annum Domini 1053. |
<br> | <br> | ||
Obseruatio tertia: | Obseruatio tertia: | ||
<br> | <br> | ||
| − | In epistola ad Henricum Rauennae episcopum, quae epistola dicitur: etiam | + | In epistola ad Henricum Rauennae episcopum, quae epistola dicitur: etiam liber gratissimus cap. 4 scribit auctor. Christum anno 30 in baptismo factum sse sacerdotem: & cap. 16 scribitLiberium papam fuisse haereticum, & seditiosum; quae false sunt: Christus enim in conceptione habuit omnem gratiam & dignitatem. & Liberius haereticus non fuit, ut ostendi in lib. 4 de Pontifice, cap. 9. |
<br> | <br> | ||
| Line 15: | Line 16: | ||
<br> | <br> | ||
| − | Sanctus Gregorius floruit tempore Leonis IV coepit autem sedere in | + | Sanctus Gregorius floruit tempore Leonis IV coepit autem sedere in apostolica sede anno 1073 & non solum doctrina & prudentia, sed etiam sanctitate & miraculis gloriosus fuit. Dedit ad varios ingentem numerum epistolarum, quarum aliquam partem non ingenio, vel manu secretariotum sed a se proprie compositas & scriptas ipse testatur. |
<br> | <br> | ||
| Line 22: | Line 23: | ||
<br> | <br> | ||
| − | Lanfrancus archiepiscopus Cantuariensis, vir sanctus & doctus, in concilio | + | Lanfrancus archiepiscopus Cantuariensis, vir sanctus & doctus, in concilio Romano sub Nicolao secundo Pontifice anno 1059 disputauit cum Berengario haeresiarcha, eumque ita conuicit ut Berengarius librum suum in ignem iniecerit. Sed eo ad vomitum redeunte, scripsit idem Lanfrancus insignem librum de veritate corporis. Domini in eucharistia; qui liber extat & seorsim excusus & in bibliotheca sanctorum patrum como 6 editione secunda. Dicitur etiam idem Lanfrancus scripsisse in psalmos Dauid & in epistolas sancti Pauli. |
<br> | <br> | ||
| − | Eodem tempore Adelmannus episcopus Brixiensis, qui aliquando Berengario diacono Andegauensi comes fuerat & condiscipulus sub disciplina sancti | + | Eodem tempore Adelmannus episcopus Brixiensis, qui aliquando Berengario diacono Andegauensi comes fuerat & condiscipulus sub disciplina sancti Fulberti Carnotensis episcopi, scripsit epistolam valde eruditam ad Berengarium de veritate corporis Domini in sacrosancta eucharistia, quae extat in bibliotheca sanctorum patrum tomo 6 editionis secundae. |
<br> | <br> | ||
Revision as of 21:48, 1 June 2020
Obseruatio secunda:
In epistola ad Firminum episcopum liberius quam par esset, videtur auctor, <***> no se lee la página. notum propter bellum contra annos neque est summo pontifici annis defendere ciuitates temporale habet: de qua re vide tomum Card. Baronii ad annum Domini 1053.
Obseruatio tertia:
In epistola ad Henricum Rauennae episcopum, quae epistola dicitur: etiam liber gratissimus cap. 4 scribit auctor. Christum anno 30 in baptismo factum sse sacerdotem: & cap. 16 scribitLiberium papam fuisse haereticum, & seditiosum; quae false sunt: Christus enim in conceptione habuit omnem gratiam & dignitatem. & Liberius haereticus non fuit, ut ostendi in lib. 4 de Pontifice, cap. 9.
De sancto Georgio papa VII – 1050
Sanctus Gregorius floruit tempore Leonis IV coepit autem sedere in apostolica sede anno 1073 & non solum doctrina & prudentia, sed etiam sanctitate & miraculis gloriosus fuit. Dedit ad varios ingentem numerum epistolarum, quarum aliquam partem non ingenio, vel manu secretariotum sed a se proprie compositas & scriptas ipse testatur.
De Lanfranco & Adelmanio – 1059
Lanfrancus archiepiscopus Cantuariensis, vir sanctus & doctus, in concilio Romano sub Nicolao secundo Pontifice anno 1059 disputauit cum Berengario haeresiarcha, eumque ita conuicit ut Berengarius librum suum in ignem iniecerit. Sed eo ad vomitum redeunte, scripsit idem Lanfrancus insignem librum de veritate corporis. Domini in eucharistia; qui liber extat & seorsim excusus & in bibliotheca sanctorum patrum como 6 editione secunda. Dicitur etiam idem Lanfrancus scripsisse in psalmos Dauid & in epistolas sancti Pauli.
Eodem tempore Adelmannus episcopus Brixiensis, qui aliquando Berengario diacono Andegauensi comes fuerat & condiscipulus sub disciplina sancti Fulberti Carnotensis episcopi, scripsit epistolam valde eruditam ad Berengarium de veritate corporis Domini in sacrosancta eucharistia, quae extat in bibliotheca sanctorum patrum tomo 6 editionis secundae.
