Augustinum haeresiarcham, quendam Syluanum docuisse, duas in Christo es- se voluntates; sed miraculis sancti Hieronymi hunc haeresiarcham fuisse con- futatum. At haeresis monothelitarum ducentis annis post tempora Cyrilli & Hieronymi exorta est; & non est haeresiarcha dicendus, qui duas voluntates in Christo confitetur, sed qui unam tantum, ut ex concilio sexto generali intelligi potest. Itaque auctor harum epistolarum confundit tempora, haeresim monot- helitarum pro fide Catholica vnedit, Cyrillum, Augustinum & Hieronymum pro magna laude haereticos monothelitas facit.
Tribuitur ad ultimum sancto Hieronymo liber de vitis sanctorum Patrum, sed sciendum est, eum librum non esse unius auctoris; nam in prima parte ponun- tur vitae monachorum, quas scripsit Euagrius Ponticus, de quo scribit sanctus Hieronymus in epistola ad Ctesiphontem; ex illis vitis solam primam esse ve- ram, quae est Ioannis Abbatis; eidem Euagrio tribuit vitas Patrum Gennadius in suo Catalogo scriptorum. Vitis illis ab Euagrio scriptis adiunctae sunt vitae Pauli primi Eremitae, Hilarionis, & Malchi, a sancto Hieronymo scriptae; item vita sancti Antonii scripta ab Athanasio; item vita Mariae Aegyptiacae a Zozi- mo edita; item multa ex collationibus Cassiani; denique vita sancti Hieronymi parum fideliter conscripta.
De Theophilo Alexandrino – (390)
Theophilus Alexandrinae Ecclesiae episcopus sancti Hieronymi aequalis, ut epistolae utriusque inuicem scriptae testantur; scripsit epistolas tres Paschales, quas sanctus Hieroymus Latinas fecit. Atque epistolae istae satis utiles & doc- tae extant in Bibliotheca sanctorum Patrum tomo 3 scripsit praeterea aduersus Origenem & alia quorum meminit Gennadius in lib. de viris Illustribus, sed haec non extant.
De Iohanne episcopo Hierosolymitano – (390)
Ioannes episcopus Hierosolymitanus vixit tempore sancti hieronymi, ut no- tum est ex contentionibus inter eos non semel excitatis. Scripsit, teste Gen- nadio, librum in obtrectatores studii sui, ostenden se non esse Origenistam. Tribuit eidem Ioanni liber ad Caprasium de institutione monachi, qui habetur in Bibliotheca sanctorum patrum tomo 9 edit. 2, sed hic liber videtur scriptus ab aliquo longe posteriore; siquidem eo in libro dicit auctor se esse Ordinis Carmelitarum, & describit habitum Carmelitarum: at illis temporibus nomen Carmelitarum Religiosorum erat plane inauditum, ut etiam Card. Baronius af- firmat, tomo 6 Annalium, ad annum 444 adde quod stilus est hominis Latini & temporum posteriorum.
