Difference between revisions of "Page:APUG 1123.pdf/63"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 7: | Line 7: | ||
quas ille quondam, cum sum=<lb/> | quas ille quondam, cum sum=<lb/> | ||
=ma eius laude perscrip=<lb/> | =ma eius laude perscrip=<lb/> | ||
| − | =serat. His postea litteris in iudicio conui[n]ctus est<lb/> | + | =serat. His postea litteris<lb/> |
| + | in iudicio conui[n]ctus est<lb/> | ||
| + | CAN. -Huc usque tristem voluit ambigua vice<lb/> | ||
| + | lusisse sortem sortis arbitrio potens.<lb/> | ||
| + | Caecos putabit Roma[e] Fortunae iocos<lb/> | ||
| + | quos mente lusit provida ex alto Deus.<lb/> | ||
| + | Iam turbulento lusui indultum satis;<lb/> | ||
| + | dubiis recedat passibus pallens timor,<lb/> | ||
| + | a[l]terque luctus. Scena se pandat nova 66.<ref>66 Scena atris peristromatis vestita co<n>vertitur in la<e>tiorem faciem. Coelum etiam superius (si fieri possit) mutatur.</ref><lb/> * | ||
| + | Novum teathrum pateat: Hyperion, reduc<lb/> | ||
| + | formosiorem capite depexo comam.<lb/> | ||
| + | Annuit Olympus. Euge, blanditur tibi,<lb/> | ||
| + | 1360 Loyola, caelum, mite blanditur solum. | ||
| + | Et mitior nullus patre. | ||
| + | Viden ut aperto stringit Ignatûm sinu? *Aperta scena cernitur Pontifex | ||
| + | Stringit fovetque patris exemplum sui, S | ||
| + | tum Ignatium amplectit(ur). | ||
| + | pia mox sequetur Roma, mox orbis pia | ||
| + | 1365 supplex acerrâ pronus heroëm colet. | ||
| + | Sic versat hominum fata, fatorum arbiter: | ||
| + | quos terra tollit, Numen iratum premit, | ||
| + | quos terra calcat, blandiens numen levat. | ||
| + | Nec fata, Christi miles, admiror tua, (/fol. 41r. | ||
Revision as of 12:16, 19 April 2024
Scena Prima
Candidus, Ignatius, Quirinus
Serenioris in posterum fortunae
succesum promittit Candidus.
Tradit S<anc>to Ignatio litteras Navarri,
quas ille quondam, cum sum=
=ma eius laude perscrip=
=serat. His postea litteris
in iudicio conui[n]ctus est
CAN. -Huc usque tristem voluit ambigua vice
lusisse sortem sortis arbitrio potens.
Caecos putabit Roma[e] Fortunae iocos
quos mente lusit provida ex alto Deus.
Iam turbulento lusui indultum satis;
dubiis recedat passibus pallens timor,
a[l]terque luctus. Scena se pandat nova 66.[1]
*
Novum teathrum pateat: Hyperion, reduc
formosiorem capite depexo comam.
Annuit Olympus. Euge, blanditur tibi,
1360 Loyola, caelum, mite blanditur solum.
Et mitior nullus patre.
Viden ut aperto stringit Ignatûm sinu? *Aperta scena cernitur Pontifex
Stringit fovetque patris exemplum sui, S
tum Ignatium amplectit(ur).
pia mox sequetur Roma, mox orbis pia
1365 supplex acerrâ pronus heroëm colet.
Sic versat hominum fata, fatorum arbiter:
quos terra tollit, Numen iratum premit,
quos terra calcat, blandiens numen levat.
Nec fata, Christi miles, admiror tua, (/fol. 41r.
- ↑ 66 Scena atris peristromatis vestita co<n>vertitur in la<e>tiorem faciem. Coelum etiam superius (si fieri possit) mutatur.
