non utitur hac voce in ista significatione,
et propterea cum in voce תְּהוֹם illud ם
sit radicalis, non abjiceretur. chaldeus
et Pagninus, hic, et R. Isaac et R. Abraham hoc loco, et
R. David in libro radicum exponunt soli
tudo, seu desertum. Sed optime D. Hieronymus
vertit inanis, significat enim poprie
haec vox תֹּהוּ id quod caret fine,
ad quod factum est, quod dicitur vanum. sic
scriptura fert ubique. Isaiae 49[1] in vanum laboravi לַתֹּהוּ, et 45[2] non in
vanum creavit eam, id est terram, ad habitandum
formavit eam. 1 Reg. 12[3] non declinabi
tis post vanitatem ubivana quae quae non proderunt
vobis quia vana sunt: ubi semper est תֹּהוּ.
erat igitur terra inanis, quia carebat herbis, flo
ribus aliisque rebus ad quas producendas creata est.
radix autem est תהה quod nihil significat. ponitur vero in
וָבֹהוּ
voce תֹהוּ wav loco he. habet camets, quia sequens est
lega. habet enim camets quando sequitur mono
syllabus, vel nomem sex punctorum.
וָבֹהוּ
vertunt ed. 70 vertunt ἀκατασκε
ύαστος id est incomposita, quod verum est quantum ad sensum, nam erat informis
