Difference between revisions of "Page:AKC 1659 03 26 567-066.pdf/2"

From GATE
m (ArchivesPUG moved page Page:APUG 1659 03 26 567-066.pdf/2 to Page:AKC 1659 03 26 567-066.pdf/2 without leaving a redirect: Text replacement - "APUG" to "AKC")
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
 
[[Category:AKC_Letters]]
 
[[Category:AKC_Letters]]
 
[[Category:AKC_Pages]]
 
[[Category:AKC_Pages]]
 +
 +
et furia, ut nostis retrocedere tandemq fugere coacti sint, donec ad corpus
 +
exe4rcitus seu equitatus ventum est; ubi hostis insigniter reiectus et repulsus est,
 +
damno utrimq pene pari, pauculis e nostris desiderratis, si <unclear>comboi???/im</unclear> incipias
 +
quod hosti cessit parva perda. In hoc ego tumultu, ab incurrentibus et fugitivis
 +
equo excussus, humi prostratus <unclear>ex/et</unclear> enanimatus iacui, donec tota vis equitatus
 +
hostilis, ex avanguardia nostra, cum tota cavalgadura circum me transiret.
 +
mihi propius factum  mi Pater, quam ut ab ungulis equinis conterem et interitem.
 +
Nox enim <unclear>esort</unclear> media, <unclear>tendras</unclear> sufficientes, at inter me et saxum aliquod fugitivi
 +
præsertim, non discernerent. DEO omnino hi vitam <unclear>tu?am</unclear> debeo, quam iam perdideram.
 +
Ter conatus eram surgere, sed tum ab equis tum ipsa insolita alteriatione
 +
debilitatus, ter in terram recidi: donec resurgitis viribus, me subigeris, rependo
 +
magis quam incendendo, in unam fossam profundam, aqua <unclear>et/ex</unclear> luto refertam,
 +
intra unam arborem l

Revision as of 14:02, 4 March 2020

This page has not been proofread


et furia, ut nostis retrocedere tandemq fugere coacti sint, donec ad corpus exe4rcitus seu equitatus ventum est; ubi hostis insigniter reiectus et repulsus est, damno utrimq pene pari, pauculis e nostris desiderratis, si comboi???/im incipias quod hosti cessit parva perda. In hoc ego tumultu, ab incurrentibus et fugitivis equo excussus, humi prostratus ex/et enanimatus iacui, donec tota vis equitatus hostilis, ex avanguardia nostra, cum tota cavalgadura circum me transiret. mihi propius factum mi Pater, quam ut ab ungulis equinis conterem et interitem. Nox enim esort media, tendras sufficientes, at inter me et saxum aliquod fugitivi præsertim, non discernerent. DEO omnino hi vitam tu?am debeo, quam iam perdideram. Ter conatus eram surgere, sed tum ab equis tum ipsa insolita alteriatione debilitatus, ter in terram recidi: donec resurgitis viribus, me subigeris, rependo magis quam incendendo, in unam fossam profundam, aqua et/ex luto refertam, intra unam arborem l