Difference between revisions of "Page:AKC 1659 03 26 567-066.pdf/1"
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}}) |
|||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 10: | Line 10: | ||
<p>Quàm longum <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="et">&</span> impeditum, hinc, ad vos, iter, tam vasto sunt meæ, Romam,<lb/> | <p>Quàm longum <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="et">&</span> impeditum, hinc, ad vos, iter, tam vasto sunt meæ, Romam,<lb/> | ||
et ad te imprimis, mihi carissime <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="et">&</span> observantissime <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="Pater">P.</span> Athanasi, epistolæ:<lb/> | et ad te imprimis, mihi carissime <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="et">&</span> observantissime <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="Pater">P.</span> Athanasi, epistolæ:<lb/> | ||
− | ita ut pene, (nisi vultus Tui, quam mecum, defero, iucundissima imago,id abidem<lb/> | + | ita ut pene, (nisi vultus Tui, quam mecum, defero, iucundissima imago, id abidem<lb/> |
e oculis <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="et">&</span> memoriæ occurreret,) patris mei, cui <unclear>mittæ</unclear> nominibus sum obstrictus,<lb/> | e oculis <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="et">&</span> memoriæ occurreret,) patris mei, cui <unclear>mittæ</unclear> nominibus sum obstrictus,<lb/> | ||
oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. ut is adhuc dum, in pulcra hac æta-<lb/> | oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. ut is adhuc dum, in pulcra hac æta-<lb/> | ||
Line 48: | Line 48: | ||
accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē <unclear>vivis</unclear> me omnino<lb/> | accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē <unclear>vivis</unclear> me omnino<lb/> | ||
abstulerat. <unclear>Ibamus</unclear> iam sub altam noctem, cum Equitatū nostro, in reliqua turma<lb/> | abstulerat. <unclear>Ibamus</unclear> iam sub altam noctem, cum Equitatū nostro, in reliqua turma<lb/> | ||
− | hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: iams. | + | hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: iams. duas<lb/> |
pene leucas securi et indemnes processeramus, quando ex insidijs, (haudubie proditio<lb/> | pene leucas securi et indemnes processeramus, quando ex insidijs, (haudubie proditio<lb/> | ||
− | ne aliquā <unclear>factua</unclear>) hostis nostram Avanguardiam aggreditur, cum | + | ne aliquā <unclear>factua</unclear>) hostis nostram Avanguardiam aggreditur, cum tanto impeto<lb/></p> |
<pb/> | <pb/> | ||
Line 59: | Line 59: | ||
<head>Pax Christi</head> | <head>Pax Christi</head> | ||
− | <p>Quàm longum | + | <p>Quàm longum et impeditum, hinc, ad vos, iter, tam vasto sunt meæ, Romam, et ad te imprimis, mihi carissime et observantissime Pater Athanasi, epistolæ: ita ut pene, (nisi vultus Tui, quam mecum, defero, iucundissima imago, id abidem e oculis et memoriæ occurreret,) patris mei, cui <unclear>mittæ</unclear> nominibus sum obstrictus, |
− | oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. | + | oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. Ut is adhuc dum, in pulcra hac ætate, valetudine, animibus gaudeo, et quinquagenarium alterum <unclear>Is</unclear> exopto. Quò |
− | + | Societatis nostræ gloriam, (<unclear>quod</unclear> <unclear>hactenus</unclear> patiis præstitit) operibus suis eruditissimis doctissimis et iucundissimis amplius promovere possit. Ego (Ulyssiponâ hoc <unclear>scrito</unclear>) | |
− | Societatis | + | afflictâ sum valetudine, et multum imminutâ, propter duplicem et diuturnum morbum quem ex insalubritate aëris Elvensis contraxi; hic docui annum integrum, Architecturam militarem et Geometriam, linguâ vulgari, hoc est Lusitanâ; cogitet quanto meo labore, idiomatis ad huc dum minus gnarus! Nimirum impossibilia etiam tentat animus, ubi imperat fortiter obedientia. Et hos novit, mi Pater, quàm hæc, repugnantia mihi, quàm ardua, cogi ad ea, quæ deservimus, respicere. Intellexerit jam dubie Reverentia Vestra quo pacto Lusitani hosti, 4 mensium spatio Pacem Juliam.(in oculis meis gestum est bellum) obsederint, fortiter ex ingeniosè vallis, turrientis, propugnaculis, circum dederint, ut ne <unclear>cavis</unclear> exire posset; ultimo tamen propter ingentes et excessivos calores, morbis correpti ex plerique mortui, adveniente insuper forti <unclear>succursi</unclear>, Urbem deserere <unclear>conati</unclear> sunt. Re <unclear>non</unclear> tam feliciter perfecta, (cælo nos favente) quàm fortiter <unclear>inchoata</unclear> ex promota. Ut autem hostis vidit, res nostras attritas et attenuatum belli <unclear>robur</unclear>; versâ aleâ (quod <unclear>nemo unus</unclear> sibi persuaserat) cum tota belli <unclear>mole</unclear> ad nos se convertit, ex parum provisos à victualibus, <unclear>sed et</unclear> viris, (quorum facile 7 millia vis morbi interea abstulerat intra ipsum urbem) aggredi, ex vallis circundare cœpit, foelici quidem, ut ille sibi persuadebat, et non vano (nisi Deos invisset) principio. Duravit hoc insolita (quia hii torna) obsidio, amplius 3 menses. Quibus nihil pene aut inferri, aut ferri in urbem de urbe posset. Stetimus in magna <unclear>rerum</unclear> inopia, <unclear>potissimum</unclear> nos patres. |
− | doctissimis | + | Adeo, ut omnes tandem, egestate confecti, et annona laborantes, tertis <unclear>affigerem</unclear>. Ego in primis, quî pene integris 36 mensibus, quibus durabat obsidio, gravissimē decubui, <unclear>hoc est</unclear> ad mortem. Quinque omnino diebuss per mortuo habitus, ut pote, quasi sine sensi nullam enim <unclear>tum</unclear> operationem hominis exercui, nisi quod circumstantes aspicerem, ab alienatus a sentibus. Veru sectio, facile 14 vicibus adhibita, tantum profuit, ut debilitatis viribus, ex calore naturali extincto, mortuo similiorem reliquerit. Nunc quinto currit mensis, nec dum tamem plene ad me redii, reliquis mali persistentibus. Ex natura sensim se restaurante.</p> |
− | afflictâ sum valetudine, | ||
− | quem ex insalubritate aëris Elvensis contraxi; hic docui annum integrum, | ||
− | Architecturam militarem | ||
− | |||
− | etiam tentat animus, ubi imperat fortiter obedientia. | ||
− | quàm hæc, repugnantia mihi, quàm ardua, cogi ad ea, quæ deservimus, respicere. | ||
− | Intellexerit jam dubie | ||
− | |||
− | vallis, turrientis, propugnaculis, circum dederint, ut ne <unclear>cavis</unclear> exire posset; ultimo | ||
− | tamen | ||
− | |||
− | perfecta, (cælo nos favente) quàm fortiter <unclear>inchoata</unclear> ex | ||
− | vidit, res nostras attritas | ||
− | sibi persuaserat) cum tota belli <unclear>mole</unclear> ad | ||
− | |||
− | ipsum urbem) aggredi, ex vallis circundare cœpit, foelici | ||
− | persuadebat, | ||
− | (quia | ||
− | in urbem de urbe posset. Stetimus in magna <unclear> | ||
− | |||
− | Ego | ||
− | decubui, <unclear>hoc est</unclear> ad mortem. | ||
− | ut pote, quasi sine sensi nullam enim <unclear> | ||
− | circumstantes aspicerem, ab alienatus | ||
− | adhibita, tantum profuit, ut debilitatis viribus, ex calore naturali extincto, | ||
− | mortuo similiorem reliquerit. Nunc | ||
− | ad me | ||
− | <p>Cum sub initium obsidionis cum Lecio inde in Ulysiponam concederem, negotia | + | <p>Cum sub initium obsidionis cum Lecio inde in Ulysiponam concederem, negotia circa libellum meum Regi offerendum tractaturque, tragicus omnino casus mihi accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē <unclear>vivis</unclear> me omnino abstulerat. <unclear>Ibamus</unclear> iam sub altam noctem, cum Equitatū nostro, in reliqua turma hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: <unclear>ieramus</unclear> duas |
− | circa libellum meum Regi offerendum | + | pene leucas securi et indemnes processeramus, quando ex insidiis, (haudubie proditio ne aliquā <unclear>factua</unclear>) hostis nostram Avanguardiam aggreditur, cum tanto impeto</p> |
− | accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē <unclear>vivis</unclear> me omnino | ||
− | abstulerat. <unclear> | ||
− | hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: | ||
− | |||
− | |||
<pb/> | <pb/> | ||
</tabber> | </tabber> |
Latest revision as of 14:42, 8 May 2021
#
R. P.
Pax Christi
Quàm longum & impeditum, hinc, ad vos, iter, tam vasto sunt meæ, Romam,
et ad te imprimis, mihi carissime & observantissime P. Athanasi, epistolæ:
ita ut pene, (nisi vultus Tui, quam mecum, defero, iucundissima imago, id abidem
e oculis & memoriæ occurreret,) patris mei, cui mittæ nominibus sum obstrictus,
oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. ut is adhuc dum, in pulcra hac æta-
te, valetudine, animibus gaudeo, et quinquagenarium alterum Is exopto. quò
Societatis nostræ gloriam, (quod hactenus patiis præstitit) operibus suis eruditissimis
doctissimis & iucundissimis amplius promovere possit. Ego (Ulyssiponâ hoc scrito)
afflictâ sum valetudine, et multum imminutâ, pp. duplicem et diuturnum morbū
quem ex insalubritate aëris Elvensis contraxi; hic docui annum integrum,
Architecturam militarem & Geometriam, linguâ vulgari, hoc est Lusitanâ; cogi-
tet quanto meo labore, idiomatis ad huc dum minus gnarus! Nimirum impossibilia
etiam tentat animus, ubi imperat fortiter obedientia. & hos novit, mi Pater,
quàm hæc, repugnantia mihi, quàm ardua, cogi ad ea, quæ deservimus, respicere.
Intellexerit jam dubie R. V.a quo pacto Lusitani hosti, 4~ mensium spatio Pacem
Juliam .(in oculis meis gestum est bellum) obsederint , fortiter ex ingeniosè
vallis, turrientis, propugnaculis, circum dederint, ut ne cavis exire posset; ultimo
tamen pp ingentes et excessivos calores, morbis correpti ex pleriq mortui, ad-
veniente insuper forti succursi, Urbem deserere conati sunt. re non tam feliciter
perfecta, (cælo nos favente) quàm fortiter inchoatâ et pmota. Ut autem hostis
vidit, res nostras attritas et attenuatum belli robur; versâ aleâ (quod nemo unus
sibi persuaserat) cum tota belli mole ad nosse convertit, ex parum provisos à vic-
tualibus, sed et viris, (quorum facile 7 millia vis morbi interea abstulerat intra
ipsum urbem) aggredi, et vallis circundare cœpit, foelici qdem, ut ille sibi
persuadebat, et non vano (nisi Deos invisset) principio. Duravit hoc insolita
(quia hij torna) obsidio, amplius 3 menses. quibus nihil pene aut inferri, aut ferri
in urbem de urbe posset. Stetimus in magna rerū inopia, potissmũ nos patres.
adeo, ut omnes tandem, egestate confecti, et annona laborantes, tertis affigerem.
Ego imprimis, quî pene integris 36 mensibus, qb durabat obsidio, gravissimē
decubui, hoc est ad mortem. quinq omnino diebs p. mortuo habitus, quia nihil loq
ut pote, quasi sine sensi nullam enim tũ operationem hominis exercui, nisi quod
circumstantes aspicerem, ab alienatus a sentib. Veru sectio, facile 14 vicibus
adhibita, tantum profuit, ut debilitatis viribus, ex calore naturali extincto,
mortuo similiorem reliquerit. Nunc 5to currit mensis, nec dum tamem plene
ad me redij, reliquis mali persistentibus. ex natura sensim se restaurante.
Cum sub initium obsidionis cum Lecio inde in Ulysiponam concederem, negotia
circa libellum meum Regi offerendum tractaturq, tragicus omnino casus mihi
accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē vivis me omnino
abstulerat. Ibamus iam sub altam noctem, cum Equitatū nostro, in reliqua turma
hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: iams. duas
pene leucas securi et indemnes processeramus, quando ex insidijs, (haudubie proditio
ne aliquā factua) hostis nostram Avanguardiam aggreditur, cum tanto impeto
---page break---
# Reverende Pater Pax Christi
Quàm longum et impeditum, hinc, ad vos, iter, tam vasto sunt meæ, Romam, et ad te imprimis, mihi carissime et observantissime Pater Athanasi, epistolæ: ita ut pene, (nisi vultus Tui, quam mecum, defero, iucundissima imago, id abidem e oculis et memoriæ occurreret,) patris mei, cui mittæ nominibus sum obstrictus, oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. Ut is adhuc dum, in pulcra hac ætate, valetudine, animibus gaudeo, et quinquagenarium alterum Is exopto. Quò Societatis nostræ gloriam, (quod hactenus patiis præstitit) operibus suis eruditissimis doctissimis et iucundissimis amplius promovere possit. Ego (Ulyssiponâ hoc scrito) afflictâ sum valetudine, et multum imminutâ, propter duplicem et diuturnum morbum quem ex insalubritate aëris Elvensis contraxi; hic docui annum integrum, Architecturam militarem et Geometriam, linguâ vulgari, hoc est Lusitanâ; cogitet quanto meo labore, idiomatis ad huc dum minus gnarus! Nimirum impossibilia etiam tentat animus, ubi imperat fortiter obedientia. Et hos novit, mi Pater, quàm hæc, repugnantia mihi, quàm ardua, cogi ad ea, quæ deservimus, respicere. Intellexerit jam dubie Reverentia Vestra quo pacto Lusitani hosti, 4 mensium spatio Pacem Juliam.(in oculis meis gestum est bellum) obsederint, fortiter ex ingeniosè vallis, turrientis, propugnaculis, circum dederint, ut ne cavis exire posset; ultimo tamen propter ingentes et excessivos calores, morbis correpti ex plerique mortui, adveniente insuper forti succursi, Urbem deserere conati sunt. Re non tam feliciter perfecta, (cælo nos favente) quàm fortiter inchoata ex promota. Ut autem hostis vidit, res nostras attritas et attenuatum belli robur; versâ aleâ (quod nemo unus sibi persuaserat) cum tota belli mole ad nos se convertit, ex parum provisos à victualibus, sed et viris, (quorum facile 7 millia vis morbi interea abstulerat intra ipsum urbem) aggredi, ex vallis circundare cœpit, foelici quidem, ut ille sibi persuadebat, et non vano (nisi Deos invisset) principio. Duravit hoc insolita (quia hii torna) obsidio, amplius 3 menses. Quibus nihil pene aut inferri, aut ferri in urbem de urbe posset. Stetimus in magna rerum inopia, potissimum nos patres. Adeo, ut omnes tandem, egestate confecti, et annona laborantes, tertis affigerem. Ego in primis, quî pene integris 36 mensibus, quibus durabat obsidio, gravissimē decubui, hoc est ad mortem. Quinque omnino diebuss per mortuo habitus, ut pote, quasi sine sensi nullam enim tum operationem hominis exercui, nisi quod circumstantes aspicerem, ab alienatus a sentibus. Veru sectio, facile 14 vicibus adhibita, tantum profuit, ut debilitatis viribus, ex calore naturali extincto, mortuo similiorem reliquerit. Nunc quinto currit mensis, nec dum tamem plene ad me redii, reliquis mali persistentibus. Ex natura sensim se restaurante.
Cum sub initium obsidionis cum Lecio inde in Ulysiponam concederem, negotia circa libellum meum Regi offerendum tractaturque, tragicus omnino casus mihi accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē vivis me omnino abstulerat. Ibamus iam sub altam noctem, cum Equitatū nostro, in reliqua turma hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: ieramus duas pene leucas securi et indemnes processeramus, quando ex insidiis, (haudubie proditio ne aliquā factua) hostis nostram Avanguardiam aggreditur, cum tanto impeto
---page break---