Difference between revisions of "Page:AKC 1632 02 27 568-278.pdf/1"

From GATE
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(14 intermediate revisions by 4 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
<head>Πατὲρ ἐν τῷ χρῷ σηινότατε</head> Εἰρήνη τοῦ Ιησου <lb/> Οὔποτ′ιὢδανα μισανθιοποτὰτη παροιμία τῶν παλάιων ἀτόπω<lb/> λεγόντιον. Τηλοῦ φίλοι ναίοντεσ, οὐκ εἰσὶν φίλοι:ἐπὶ γὰρ ἂλοιω<lb/> τόπιο τὴν φιλίαν, <abbr>κ.</abbr> οὐ τρόπῳ <unclear>κρίνε</unclear>, μήτε δοκιμάζω τοῠτο τὸ<lb/> Ιβηρικὸν. Ausencia enemiga δe amor, quan lexos del <sic>οio</sic> ,tan lexos<lb/> del CoraÇon: ἀμφοτέραν γὰρ παροιμίαν ἐν ὐμῶν ἐπιστολῇ ἀμαρτεῖν<lb/> <unclear>βεβαιωθ</unclear>·νιῶ δὴ a Cartas Cartas, y a palabras  palabras· <unclear>δεῐ</unclear> <abbr>κ.</abbr> ἐξεπὶ, τὸν φιλέοντα φιλεῖω, καὶ τῷ προσίοωτι προσεῖωαι <lb/> <abbr>κ.</abbr> δόμεν ἃσ κεν δῷ. <lb/> Σαμνότητι γοῦν ὑμετέρα <abbr>κ.</abbr> εὐχαρίζω,<abbr>κ.</abbr> <unclear>σθγχαίριο</unclear> , <abbr>κ.</abbr> τέλοσ<lb/>ἐγώ τι αἰτήσω· εὐχαρίζω πρότον τῆσ μνοίασ <unclear>ίχιοσ </unclear> ἐμοῠ<lb/> παμπαν ἀωαξιοστάτοθ, <abbr>κ.</abbr> πανημιρίοθ κακοῦ, ἂγαμει δὲ τῆσ ὑμῶν <lb/> φιλαυθροπίασ. Συγχαίρω δὲ μένοσ κ.ἀγήυορα θυμόν, ὅτι <lb/> παντῶν ἀπὸ τῆσ φύσεωσ φιλοπατρίδων ὄωτων, ὑμεῖσ διᾲ <lb/> τῇ φιλοσοφίᾳ πεπεδευμένοι κατεφρονήσατε, <abbr>κ.</abbr> οὐδένασ οὐ μόνον <lb/> τηὼ πατρίδα, ἀλλὰ <abbr>κ.</abbr> πάντασ <unclear>κασγυήτουσ</unclear> <abbr>κ.</abbr> συγγευεῖσ <lb/> <gap/> ᾣτε <gap/> <gap/> <gap/> ὁμηρικῷ Οδύενει λέγειν οὔτι ἔγωγε<lb/> τῆσ γαίησ διώαμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἲδεθε·ἀλλὰ μᾶλλοω σὺν<lb/> ποητῇ Ρομαϊκῷ Omni solum patria <unclear>f</unclear> ut filibus αquor et <lb/> τὶ τέλοσ αἰτήσω; ἐπιτρέποθε ταῖσ τῆσ <unclear>μνότητοσ</unclear> ὐμετήρασ <lb/> εὐχαισ,<abbr>κ.</abbr> λαβεῖν τὴν μίηοδοω τοῦ ἐβραϊκοῦ ἰδιώματοσ ἡμῖν <lb/> ὑπισχοθμένω·νῦν δὲ καλόγαθα ἀπαγγέλλεται περὶ γερμανίασ <lb/> ἐλπίζομεν ἐν τάχει πάντα τὸν θόρυβον μέλλοντα <unclear>παύσεθσ</unclear>:<lb/> εὔχομαι αὖτισ ἀπ᾽ἐμοῦ δυὸ τὴσ νέουσ στρατιώτασ τῆσ ἐταιρίασ <lb/> ἐπιβλέψαι, ἐν τῇ πρωτοπειρίᾳ <abbr>κ.</abbr> ἀρπάζειω ἐμοῦ ὀνόματι <lb/> λέγονται f. Sarret <abbr>κ.</abbr> Ιακωβοσ <unclear>Chai</unclear>. τοῦ πρωτοῦ τὰσ ἐπίδολασ <lb/> ἒλαβον, ἀπὸ δευθτεροῦ οὐδὲν πᾶμπαν ἢ ἤκσοω ἢ ἒλαβον: ἐπιτρέπω <lb/> με ταῖσ ἀμφοτήρου εὔχαισ·<gap/> οὐκ ἀπὸ πολλου χρόνοθ ἒγραψα τῷ <lb/> ὐμῶν ἐπισάτῃ, δέδια μὴ λαβεῖν αὐτὸν τὰ ἐμοῦ γράμματα,ἐκεῖνον <lb/> <unclear>μηὼ</unclear> ἐγὼ πόλυ ἀνάξιοσ ἀρπάζω
+
<head>Πατὲρ ἐν τῷ χρῷ σεμνότατε</head> Εἰρήνη τοῦ Ιησου <lb/> Οὔποτ′ἰώδανε μισανθρωοποτάτη παροιμία τῶν παλάιων <unclear>ἀτόπων</unclear> <lb/> λεγόντων. Τηλοῦ φίλοι ναίοντες, οὐκ εἰσὶν φίλοι: ἐπὶ γὰρ <unclear>ἂλοιω</unclear> <lb/> τόπῳ τὴν φιλίαν, <abbr>κὶ</abbr> οὐ τρόπῳ κρίνεσθε, μήτε δοκιμάζω τοῦτο τὸ <lb/> Ιβηρικὸν. Ausencia enemiga de amor, quan lexos del ojo, tan lexos<lb/> del Coraçon: ἀμφοτέραν γὰρ παροιμίαν ἐν ὐμῶν ἐπιστολῇ ἀμαρτεῖν <lb/> <unclear>βεβαιωθς</unclear>·νῦν δὴ a Cartas Cartas, y a palabras  palabras· δεῖ γὰρ <abbr>κὶ</abbr> ἐξεστὶ, τὸν φιλέοντα φιλεῖν, καὶ τῷ προσίοντι προσεῖναι <lb/> <abbr>κὶ</abbr> δόμεν ὅς κεν δῷ. <lb/> Σεμνότητι γοῦν ὑμετέρα <abbr>κὶ</abbr> εὐχαρίζω,<abbr>κὶ</abbr> συγχαίρω, <abbr>κὶ</abbr> τέλος <lb/> ἐγώ τι αἰτήσω· εὐχαρίζω πρότον τῆς μνοίας <unclear>συνέχεος</unclear> ἐμοῦ <lb/> πᾶμπαν ἀναξιοτάτου, <abbr>κὶ</abbr> πανημερίου κακοῦ, ἄγαμαι δὲ τῆς ὑμῶν <lb/> φιλανθρωπίας.Συγχαίρω δὲ μένος <abbr>κὶ</abbr> ἀγήνορα θυμόν, ὅτι <lb/> παντῶν ἀπὸ τῆς φύσεως φιλοπατρίδων ὄντων, ὑμεῖς διᾷ <lb/> τῇ φιλοσοφίᾳ πεπεδευμένοι κατεφρονήσατε, <abbr>κὶ</abbr> οὐδένος οὐ μόνον <lb/> τὴν πατρίδα, ἀλλὰ <abbr>κὶ</abbr> φιλοὺς, <abbr>κὶ</abbr> πάντας κασιγνήτους <abbr>κὶ</abbr> συγγενεῖς <lb/> ὥτε <unclear>ἐποιήσατε</unclear>, ὁμηρικῷ Οδύσσει λέγειν οὔτι ἔγωγε <lb/> τῆς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἴδεσθε· ἀλλὰ μᾶλλον σὺν <lb/> ποιητῇ Ρομαϊκῷ Omne solum forti patria est ut piscibus aequor <ref>Ovidio, ''Fasti Libro'' 1 v. 493</ref> <lb/> τὶ τέλος αἰτήσω; ἐπιτρέπεσθε ταῖς τῆς σεμνότητος ὐμετέρας <lb/> εὐχαις, <abbr>κὶ</abbr> λαβεῖν τὴν μέθοδον τοῦ ἐβραϊκοῦ ἰδιώματος ἡμῖν <lb/> <unclear>ὑπισχνουμένω</unclear>·νῦν δὲ καλόγαθα ἀπαγγέλλεται περὶ γερμανίας <lb/> ἐλπίζομεν ἐν <del>χ</del> τάχει πάντα τὸν θόρυβον μέλλοντα παύσεθσε:<lb/> εὔχομαι αὖτις ἀπ᾽ἐμοῦ δυὸ τοὺς νέους στρατιώτας τῆς ἐταιρίας <lb/> <del>...</del> ἐπιβλέψαι, ἐν τῇ πρωτοπειρίᾳ <abbr>κὶ</abbr> <unclear>ἀρπάζειν</unclear> ἐμοῦ ὀνόματι <lb/> λέγονται f. Sarret <abbr>κὶ</abbr> [[Name::Jacques Chaillet|Ιακωβος Chaillet]]. τοῦ πρώτου τὰς <sic>ἐπίστολας</sic> <lb/> ἔλαβον, ἀπὸ δευθτέρου οὐδὲν πᾶμπαν ἢ ἤκοον ἢ ἒλαβον: ἐπιτρέπω <lb/> με ταῖς ἀμφοτέρου εὔχαις·<del>...</del> οὐκ ἀπὸ πολλου χρόνου ἒγραψα τῷ <lb/> ὐμῶν ἐπιστάτῃ, δέδια μὴ λαβεῖν αὐτὸν τὰ ἐμοῦ γράμματα, ἐκεῖνον <lb/> μὴν ἐγὼ πόλυ ἀνάξιος <unclear>ἀρπάζω</unclear>. <unclear>οὖλε</unclear> ὦ πατὴρ ὑγίαινε <abbr>κὶ</abbr> μέγα χαῖρε <lb/> θεὸς δέ τοι ὄλβια δόιοι· εὔχομαι ἐγὼ σοι τυγχάνειν. <lb/> προσδοκάω τὸ πρῶτον τὰ κέλτικα <lb/> ἄπὸ τῆς δώλης 27 febbraio 1632 <lb/> διάκονος <del>π</del> ταπινώτατος <lb/> [[Name::David Bartholomeus Bonamour]] <lb/> Soc. Iesu
 +
[[Category:AKC Not proofread]]
 +
[[Category:AKC Pages]]
 +
[[Category:AKC Letters]]
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 14:57, 6 May 2020

This page has not been proofread


Πατὲρ ἐν τῷ χρῷ σεμνότατε Εἰρήνη τοῦ Ιησου
Οὔποτ′ἰώδανε μισανθρωοποτάτη παροιμία τῶν παλάιων ἀτόπων
λεγόντων. Τηλοῦ φίλοι ναίοντες, οὐκ εἰσὶν φίλοι: ἐπὶ γὰρ ἂλοιω
τόπῳ τὴν φιλίαν, κὶ οὐ τρόπῳ κρίνεσθε, μήτε δοκιμάζω τοῦτο τὸ
Ιβηρικὸν. Ausencia enemiga de amor, quan lexos del ojo, tan lexos
del Coraçon: ἀμφοτέραν γὰρ παροιμίαν ἐν ὐμῶν ἐπιστολῇ ἀμαρτεῖν
βεβαιωθς·νῦν δὴ a Cartas Cartas, y a palabras palabras· δεῖ γὰρ κὶ ἐξεστὶ, τὸν φιλέοντα φιλεῖν, καὶ τῷ προσίοντι προσεῖναι
κὶ δόμεν ὅς κεν δῷ.
Σεμνότητι γοῦν ὑμετέρα κὶ εὐχαρίζω,κὶ συγχαίρω, κὶ τέλος
ἐγώ τι αἰτήσω· εὐχαρίζω πρότον τῆς μνοίας συνέχεος ἐμοῦ
πᾶμπαν ἀναξιοτάτου, κὶ πανημερίου κακοῦ, ἄγαμαι δὲ τῆς ὑμῶν
φιλανθρωπίας.Συγχαίρω δὲ μένος κὶ ἀγήνορα θυμόν, ὅτι
παντῶν ἀπὸ τῆς φύσεως φιλοπατρίδων ὄντων, ὑμεῖς διᾷ
τῇ φιλοσοφίᾳ πεπεδευμένοι κατεφρονήσατε, κὶ οὐδένος οὐ μόνον
τὴν πατρίδα, ἀλλὰ κὶ φιλοὺς, κὶ πάντας κασιγνήτους κὶ συγγενεῖς
ὥτε ἐποιήσατε, ὁμηρικῷ Οδύσσει λέγειν οὔτι ἔγωγε
τῆς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἴδεσθε· ἀλλὰ μᾶλλον σὺν
ποιητῇ Ρομαϊκῷ Omne solum forti patria est ut piscibus aequor [1]
τὶ τέλος αἰτήσω; ἐπιτρέπεσθε ταῖς τῆς σεμνότητος ὐμετέρας
εὐχαις, κὶ λαβεῖν τὴν μέθοδον τοῦ ἐβραϊκοῦ ἰδιώματος ἡμῖν
ὑπισχνουμένω·νῦν δὲ καλόγαθα ἀπαγγέλλεται περὶ γερμανίας
ἐλπίζομεν ἐν χ τάχει πάντα τὸν θόρυβον μέλλοντα παύσεθσε:
εὔχομαι αὖτις ἀπ᾽ἐμοῦ δυὸ τοὺς νέους στρατιώτας τῆς ἐταιρίας
... ἐπιβλέψαι, ἐν τῇ πρωτοπειρίᾳ κὶ ἀρπάζειν ἐμοῦ ὀνόματι
λέγονται f. Sarret κὶ Ιακωβος Chaillet. τοῦ πρώτου τὰς ἐπίστολας
ἔλαβον, ἀπὸ δευθτέρου οὐδὲν πᾶμπαν ἢ ἤκοον ἢ ἒλαβον: ἐπιτρέπω
με ταῖς ἀμφοτέρου εὔχαις·... οὐκ ἀπὸ πολλου χρόνου ἒγραψα τῷ
ὐμῶν ἐπιστάτῃ, δέδια μὴ λαβεῖν αὐτὸν τὰ ἐμοῦ γράμματα, ἐκεῖνον
μὴν ἐγὼ πόλυ ἀνάξιος ἀρπάζω. οὖλε ὦ πατὴρ ὑγίαινε κὶ μέγα χαῖρε
θεὸς δέ τοι ὄλβια δόιοι· εὔχομαι ἐγὼ σοι τυγχάνειν.
προσδοκάω τὸ πρῶτον τὰ κέλτικα
ἄπὸ τῆς δώλης 27 febbraio 1632
διάκονος π ταπινώτατος
David Bartholomeus Bonamour
Soc. Iesu

  1. Ovidio, Fasti Libro 1 v. 493