& III
Quod si ergo Amicus absenti Anico velit sevreto manifestare haec vera: fuge cito, cras emim inflat muors ex insidiis Friderici agat.
Primo. In facie chartae, in qua desiganturus est Epistolam, relicto ad prtem sinistram margine, ut fieri assolet, ducet secundum longitudimem charta a summo deorsum lineam aliquam delebilem, aut occultam, in eum finem, ut primae litterae cujusque lineaee scribendae ab eadem icipiant. Sufficie eiam si charta more solito plicetur, relicto, ut dictum, ad partem sinistram margine; sic enim ipsa plicatura lineam efficit, a qua omnes lineae scribendae initium suum fumant.
Secundo. Si volet, insuper transversum charte latus seus faciem per lineas occultas quoque, aut delebiles (si praesertim alioquin distorte scribere consueverit) partietur; aut saltem charta, in qua scripturus est supponet chartam alima aequalem lineis nigris ac per suprapositam chartam transparentibus signatam, ut passim fieri assolet.
Tertui. Praemissa salute, allisque praemittendis, in ea linea, ubi ordiri cogitat contextum Epistolae, pplicet lammellam alphabeti, ut eus principium A tagat lineam per longitudine chartae principio ducta; vedatque quem locum tangat apex litterae, que pricipium sereti Amico significanndi tenet, aque in proposito nobis exemplo sit f. Signet ergo punctum delebile inlinea transversali; Mox applicet angulum initialem tabellae seu lamella A puncto jam facto, quaeratque litteram secreti alteram, scilicet u, et locum ab illius apice denotatum puncto delbili notet. transferat modo rursus tabellae principium in locu puncti secundo facti, et investigata tertia secreti littera g puntum illic signet, qua juncta litteriae cuspis ostendit. Ad quod applicata denuo alphabeti tabella, similiter inveniat punctum correspondens qurtae litterae in secreto. similiter operetur, donec omnia puncta litteris secreti convenientia in lineis chartae transversalibus determinaverit.
