corpore et spiritu constituta produceretur, ceu Mundi dominus
bonis in Mundo Contentis productisque uteretur, atque
adeo Mundi producti finis homo sit; omnia autem in Mundo
à Sapientia Dei producta, veluti totidem sint media ad
finem incomprehensibili Dei Sapientia ordinata et disposita.
Quem ad modeum verò Mundi finis homo est, ita Deus
Optimus Maximus Conditor omnium finis est ultimus
hominis, et omnium quae in Mundo Sunt; ut nimirum homo
in Mundi centro constitutus, atque innumerabilem
rerum conditarum varietatem et multitudinem
contemplatus, tandem in desiderium Conditoris exardesceret,
eumque ex se et sua natura invisibilem per ea
quae facta sunt inveniret diligentius, invento per
amorem connecteretur ardentius, tandem ei connexus
post beneplacita Deo opera eo aeternum per beatificae
visionis fruitionem in patria gauderet unitiùs;
ut hoc pacto Sempiterna illa pulchritudo et bonitas ad
extra haberet, qui illam admiraretur, condignisque
laudibus, in hac quidem vita per fidem, spem et charitatem
bonorumque operum abundantia; in altera, pervisionem
apertam aeternum glorificaret. Amor enim
ad extra esse non poterat sine amabili Sui correlativo;
est enim amor etiam in divinis ita reciprocus, ut
Deus non amaret, nisi se amari pariter Super omnia
praevideret; impossibile autem est Deum non amare;
ergo datur terminus amoris non tantum in Deo ad intra,
qui filius est, et Spiritus Sanctus ab utroque et
Patre et Filio per reciprocum amorem spiratus, sed
etiam ad extra: vidit enim Deus omnia quae fecerat
et erant valdè bona; si bona, ergo amabilia, tantò qùidem
maiori amore digniora, quantò Secundum perfectionis
gradum erant nobiliora: Amat itaque omnia
primariò in Se et propter Se. deinde omnia quae Mundi
ambita continentur propter eum, propter quem fecerat
Page:APUG 1053.djvu/3
From GATE
Revision as of 10:52, 11 June 2018 by Gabriel King (talk | contribs)
This page has not been proofread