Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/250

From GATE
Revision as of 15:50, 29 November 2017 by Visconti07 (talk | contribs)
This page has not been proofread


hanc materiam uti difficilem, ignotam, et à nemine pertractatam, ita raram, sterilem, et infaecundam oborta Lectori taedia, hac ratiocinatione haud forsan ingrata, veluti ultimo missu, eoque (nisi mea me fallit opinio) haud insipido attemperarem. Quaeritur itaque; utrum veteres Aegyptiorum Hieromanthae vulgaris linguae characteres, et nomina, hierogluphicis notis inserere sint soliti? Haereo; cùm qui de proposita quaestione è classicis Authoribus quicquam tradiderit, reperiam neminem, plerique Aeguptios vetere praeter sacras literas alias prorsus habuisse nullas opinantibus. iuxta illud Luc: l.3.
Nondum flumine Memphis contexere biblos noverat, saxis tantùm volucresque ferasque scultaque feruabat, magicas animalia linguas. Quam quidem erroneam opinionem inde ortam existitimo, quod, quamnam prisci Aegyptii vernaculam, quamnam communem scribe(n)di rationem, quam denique habuerint, inter characteres vulgares et sacros differentiam, ignorarint. Verùm nos adhibito exacto dictae difficultatis scrutinio, frequentique fingulorum characterum ad inuicem comparatione, rem paulò scrupolosius ponderantes, eam multò aliter sese habere comperimus. Attamen ut circa argumentum adeò novum, insolens, et, aliquid certi statuatur, veritasque opinionis nostrae luculentius