Reverende Pater
Pax Christi
Quàm longum et impeditum, hinc, ad vos, iter, tam vasto sunt meae, Romam,
et ad te imprimis, mihi carissime et observantissime Pater Athanasi, epistolae: ita ut pene, (nisi vultus Tui, quam mecum, defero, iucundissima imago, id abidem e oculis et memoriae occurreret,) patris mei, cui mittae nominibus sum obstrictus,
oblivisci viderer. Si, quod non dubito, prosperâ. Ut is adhuc dum, in pulcra hac aetate, valetudine, animibus gaudeo, et quinquagenarium alterum Is exopto. Quò
Societatis nostræ gloriam, (quod hactenus patiis praestitit) operibus suis eruditissimis doctissimis et iucundissimis amplius promovere possit. Ego (Ulyssiponâ hoc scrito)
afflictâ sum valetudine, et multum imminutâ, propter duplicem et diuturnum morbum quem ex insalubritate aëris Elvensis contraxi; hic docui annum integrum, Architecturam militarem et Geometriam, linguâ vulgari, hoc est Lusitanâ; cogitet quanto meo labore, idiomatis ad huc dum minus gnarus! Nimirum impossibilia etiam tentat animus, ubi imperat fortiter obedientia. Et hos novit, mi Pater, quàm hæc, repugnantia mihi, quàm ardua, cogi ad ea, quæ deservimus, respicere. Intellexerit jam dubie Reverentia Vestra quo pacto Lusitani hosti, 4 mensium spatio Pacem Juliam.(in oculis meis gestum est bellum) obsederint, fortiter ex ingeniosè vallis, turrientis, propugnaculis, circum dederint, ut ne cavis exire posset; ultimo tamen propter ingentes et excessivos calores, morbis correpti ex plerique mortui, adveniente insuper forti succursi, Urbem deserere conati sunt. Re non tam feliciter perfecta, (cælo nos favente) quàm fortiter inchoata ex promota. Ut autem hostis vidit, res nostras attritas et attenuatum belli robur; versâ aleâ (quod nemo unus sibi persuaserat) cum tota belli mole ad nos se convertit, ex parum provisos à victualibus, sed et viris, (quorum facile 7 millia vis morbi interea abstulerat intra ipsum urbem) aggredi, ex vallis circundare cœpit, foelici quidem, ut ille sibi persuadebat, et non vano (nisi Deos invisset) principio. Duravit hoc insolita (quia hii torna) obsidio, amplius 3 menses. Quibus nihil pene aut inferri, aut ferri in urbem de urbe posset. Stetimus in magna rerum inopia, potissimum nos patres.
Adeo, ut omnes tandem, egestate confecti, et annona laborantes, tertis affigerem. Ego in primis, quî pene integris 36 mensibus, quibus durabat obsidio, gravissimē decubui, hoc est ad mortem. Quinque omnino diebuss per mortuo habitus, ut pote, quasi sine sensi nullam enim tum operationem hominis exercui, nisi quod circumstantes aspicerem, ab alienatus a sentibus. Veru sectio, facile 14 vicibus adhibita, tantum profuit, ut debilitatis viribus, ex calore naturali extincto, mortuo similiorem reliquerit. Nunc quinto currit mensis, nec dum tamem plene ad me redii, reliquis mali persistentibus. Ex natura sensim se restaurante.
Cum sub initium obsidionis cum Lecio inde in Ulysiponam concederem, negotia circa libellum meum Regi offerendum tractaturque, tragicus omnino casus mihi accidit, et qui (nisi divina bonitas me specialiter protexisset,) ē vivis me omnino abstulerat. Ibamus iam sub altam noctem, cum Equitatū nostro, in reliqua turma hominum, aut infirmorum, aut nobilium, hosti se eripere volentium: ieramus duas pene leucas securi et indemnes processeramus, quando ex insidiis, (haudubie proditio ne aliquā factua) hostis nostram Avanguardiam aggreditur, cum tanto impeto
---page break---
