Ἀἰδέσιμε ἐν Χριστῷ Πάτερ
Εἰρήνη,Χριστοῦ
Τὴν ἡμετέραν ἄφοδον διελθεῖν οὐκ ἀναγκαῖον, ὃτι αὐτῇ
Λογιόθης ὑμετέρα παροῦσα ἔτυχε τῆς δὲ λοιπῆς ὅδοι-
πῡρίας άξιν συντάμως διηγήσομαι, ὄτι πολλὰ μὲν
συνέβη, ὀλίγα δὲ ἀξιόγραπτα εἰς τὸ πλεῖσον ηὐπυ-
χήσαμεν πλὴν ὅτι ὄμβρους τινας. ἐκφεύγειν ὀυκ
ἐδυκήθημεν, οἱ καὶ τὰς ὁδούς πάνυ διάφΘει ρανου ἵπ-
πους, εἴχομεν ὅτι καλλίστους καὶ ὠκύποδας, μελλήκω
ὁ Π. Λαυρέντους ὁ ξανθοπώγων ὐπὸ τῆς Ρώ-
μης ἠριστήσαμεν ἐν Καστέλλῳ Νόβῳ, διενυκτερήσαμεν
δὲ ἐν Βηίσις ᾒ Πόλει Καστελλάνη. ἐντεῦθεν Ιστουρω
γήσαντες (ὅτι κυριακὴ ἦν) ἀπήλθομεν εἰς Νάρνιον
πόλιν μηδὲ μεγάλην μηδ'εὐδαίμονα, καὶ οὐδέν ἀξιώρατον
ἔχουσαν ἢ μὴ τὸ Μνημεῶν τοῦ ἐν ἄγω Ιουβενάλιος,
ὃ ὄντος καλὸν καὶ ἀξιοθέα τόν ἐστιν. Εντεῦθεν ἤλθομεν
εἰς Φουλγίνιον πόλιν καλὴν, ἐνταῡθα τῇ νυκτὶ ἐμεί-
ναμεν, καὶ τῇ συνέβη δέ ἐνταῦθα ἡμῑν πάνυ ἀλ-
γεινόν τι, ὅτι ἐν ταυτῷ τῷ χρόνῳ ᾖν αὐτόθι ὁ
Π. Νεσσελρόδιος ἡμῶν τοῦτο ἀγνοούντων ἐστεῦθεν
εἴχομεν ὁδόν κακίστην διὰ τὸ ἄγαν βρέχειν, τὴν
νύκτα ἠγάγομεν ἐν τῇ βαλκιμάρᾳ, καὶ τῇ ἄλλῃ ἡ-
-μέρα ἢλθομεν τίς Μακεράτην, οὗ εὕρομεν τὸν
Αλβεργόττον καὶ Σανσεδόνιον, οὗ ὁ πρῶτος εἰς Ρεκα-
νάτην δεύτερος ελεύσετ καὶ Αγκώνην ἐν Μακεράτῃ
Page:AKC 1657 10-11 568-293.pdf/1
From GATE
Revision as of 21:10, 17 June 2025 by John Young (talk | contribs)
This page has not been proofread