Page:AKC 1657 10-11 568-293.pdf/1

Ἀἰδέσιμε ἐν Χριστῷ Πάτερ
Εἰρήνη,Χριστοῦ
Τὴν ἡμετέραν ἄφοδον διελθεῖν οὐκ ἀναγκαῖον, ὃτι αὐτῇ
Λογιόθης ὑμετέρα παροῦσα ἔτυχε τῆς δὲ λοιπῆς ὅδοι-
πῡρίας άξιν συντάμως διηγήσομαι, ὄτι πολλὰ μὲν
συνέβη, ὀλίγα δὲ ἀξιόγραπτα εἰς τὸ πλεῖσον ηὐπυ-
χήσαμεν πλὴν ὅτι ὄμβρους τινας. ἐκφεύγειν ὀυκ
ἐδυκήθημεν, οἱ καὶ τὰς ὁδούς πάνυ διάφΘει ρανου ἵπ-
πους, εἴχομεν ὅτι καλλίστους καὶ ὠκύποδας, μελλήκω
ὁ Π. Λαυρέντους ὁ ξανθοπώγων ὐπὸ τῆς Ρώ-
μης ἠριστήσαμεν ἐν Καστέλλῳ Νόβῳ, διενυκτερήσαμεν
δὲ ἐν Βηίσις ᾒ Πόλει Καστελλάνη. ἐντεῦθεν Ιστουρω
γήσαντες (ὅτι κυριακὴ ἦν) ἀπήλθομεν εἰς Νάρνιον
πόλιν μηδὲ μεγάλην μηδ'εὐδαίμονα, καὶ οὐδέν ἀξιώρατον
ἔχουσαν ἢ μὴ τὸ Μνημεῶν τοῦ ἐν ἄγω Ιουβενάλιος,
ὃ ὄντος καλὸν καὶ ἀξιοθέα τόν ἐστιν. Εντεῦθεν ἤλθομεν
εἰς Φουλγίνιον πολιν καλήν, ἐνταῡθα τῇ νυκ ηί ἐμεί
ναμεν, συνέβη δέ εὐταῦθα ἡμῑν πάνύ ἀλ-
γεινόν τι, ὃτι ἐν ταυτῷ τῷ χρόνῳᾖν αυτάθι ὁ
Π. Νεσσελρόδιος ἡμῶν τοῦτο ἀγνοουντων ἐστευσεν
τἴχομεν ὁδόν κακίσην διά τό ἄγαν βρεχον, τήν
νύκτα ἠγάγομεν ἐν τῇ βαλκιμάρᾳ, και τῇ ἀλλῃ μέγα ἢλθομεν τίς Μακεράτην,και ευρομεν τόν
Αλβεργόττον και Σανσεδονιον, δυ ὁ κρωτος τίς Ρεκα-
να την δευτερός ελεύσετ και Αγκώνην ἐν Μακερατῃ

▻