Page:APUG 1053.djvu/72

18. Decimooctavo. Gratias tuas spirituales internas, aut proelia
nunquam reveles alicui, nisi forte probato, et intimo in
Christo amico, cuius doctrina in his usui esse possit.
19. Decimonono. Hoc potissimum prae omnibus contende, et
enitere, ut quibuscunque negotiis impliceris, die, nocte, quolibetque
temporis articulo semper Divina Maiestas versetur
ob oculos tuos, firmiter credens, et cogitans Dominum Deum
coram adesse, et undique te aspicere. Poteris autem sequentia,
et similia cogitare cum reverentia, timore, et amore prostratus
coram eo veniam delictorum postulans amarissima
cordis compunctione. Quandoque apparebis interius in conspectu
Dei in cruce, gladio compassionis confessus, et cum eo
insimul vulneratus: nunc totius vitae suae progressum ob
oculos statues, quam obliquitati tuae rectitudinis lineam
opponens, et immensa Domini beneficia in memoriam
revocans, admirabilem ipsius bonitatem intime contemplaberis:
nunc coelestis patriae desiderio accensus, ineffabilem
erga homines Divinam Charitatem recogitans, tui
ipsius miseriam deplorabis, qui tot beneficiorum immemor
mitissimum Dominum, nunc te violente trahentem, nunc
benigne sublevantem, nunc misericorditer retinentem, hostiliter
fugias.
20. Vigesimo. Diligentissima tui custodia adhibenda est,
ad effugiendos laqueos, et retia, quae subdolus hostis non
cessat captiose apponere ad animas misere decipiendas,
ut ea, et oculis lynceis videas, et cordis humilitate subterfugias:
Saepe in die accurate discutias, quibus in actionibus
tuis deliqueris, et delicta pure, integre, ac veraciter
confitearis, absque omni velamine excusationis, occultationis,
seu palliationis, distincte, et ordinate omnes tuos retegens
defectus proprio sacerdoti: Et primo quidem te accusa
de omissionibus, in quibus erga Deum deliquisti, maxime

◅▻