f. 171r
et[1]
ad hoc ut peterem quasdam dotes pro spiritu meo, scilicet, quod per gratiam fieret, ut ego ad omnia bona opera facienda et mala tolleranda, sim
post hac[2]
magis agilis, magis subtilis, magis illuminatus
et[3]
clarus, et minus sensitiuus malorum quod est fieri
impassibiis[4].
In 2a feria Paschae post dictum matutinum, ego incidi in meam iam diu solitam crucem, quae est
Tristitiam triplici de causa.
tristari triplici
de[5]
causa.
Prima quidem,
quod[6]
non sentiam, (pro ut
desiderarem[7]),
signa diuinae dilectionis erga me.
2a, quod sentiam signa veteris Adae in me ipso plusquam optarem.
3a, quod non possim facere fructum, quem cupio circa proximorum salutem, in
ijs[8]
enim tribus fere concluduntur omnes afflictiones spiritus mei, proinde quod crediderim ex his esse crucem meam.
Hoc igitur die dum istud
_______________
