congregationem; etiamsi jam Scriptum fuisset ad alios, qui illis erant
subrogandi.
Cum que situm fuisset, utrum si contingeret, ut aliquis carceri[1]
mancipetur, vel gravem penitentiam, a Superioribus Societatis im
positam, ad impeat: jus ad congregationem habeat? Patres censuarunt,
nullum aillam jus esse, sive incarceratis, sive iis, qui (quod Deus â
vertat) ob culpam gravem subeunt penam gravem, De hujus modi
autem grauitate, atque infamia. judicabit Provincialis cum iis, ad
quos pertinet ferret judicium de impendimentis prohibentibus acce
ssum ad Congregationem.
Ut Bibliotheca Authorum Societatis, quando edenda videbitur,[2]
impromptu sit materia: statutum fuit, ut quoties cunque cogetur congre
gatio Procuratorum, isti Romam afferant librorum in sua Provincia ab
ultima congratione editorum titulos, locum editionis, nomem Typo
graphi, et Authorum defunctorum elogia> titulos item librorum manet
scriptorum, quos nostri vita functi relinquunt.
Quae situm fuit, aquo recognoscendae sint theses propugnande in co[3]
llegis, inquibus nullus est studiorum Praefectus. Censuerunt Patres,
eas recognoscendas a Praefecto generali studiorum Collegii vicinioris;
si tamen aliter non fuerit à Provinciali provi sum.
Ad coercendam nimiam librorum in lucem edendorum facilita[4]
tem, PP. Deputati, quorum judicium congregatio ratum habuit,
censuetun obser vanda esse sequentia. Designati a superioribus cen
sores, ignoti sint Authoribus, et Authores censoribus. Legant isti,
antequam censuram agrediantur, regulas Revisorum generalium,
