Page:FC 1042.djvu/101

From GATE
This page has been proofread



f. 43r



Desiderium, uel tristitiam, verbi gratia super aedificatione Proximi, uel habendi aliquorum bonorum[1] inditium[2], uel signa, quod Dei cultus circa proximos nostros cresceret, uel contristans me de aliquibus tentationibus peccatorum, et imperfectionum mearum, et ita contingebant[3] quod tales tristitiae auferebant mihi meliorem scilicet quae recta propter Deum erat. Ideo clare mihi uisum est in hoc die, quanto magis in ista[4] tristitia, et desiderium in me durabat, nec[5] per medium alterius inferioris auferebatur, tanto magis[6] beneficium mihi concedebat.

Notabam, et[7] hic gratiam quamdam animae meae, nec paruifaciendam hoc est[8]
_______________

  1. bonorum] bonum MF
  2. inditium] nuncium MF
  3. contingebant] contingebat MF
  4. ista] add. me deserebat MF
  5. in me ... nec] hoc inueniendi eum me relinquebat, et quanto magis dilataretur et cresceret in latum, longum et profundum, nec relinquens eum perdi MF
  6. tanto magis] quod tanto majus MF
  7. et] etiam MF
  8. est] add. qualiter MF