Sapientissime Pater et Padron Colendissime
Ifimia me mactas Benevolentia atq. favoribus me obruis
profusissimis, creditor, mi Venerabilissime Pater, dum mea
scripta sic eccipis, effers tamquam sublime feriant sidera ustice
Quas enim mihi tribuis laudes omnino tuis sunt quippeque immensam
ingenii tui redolent vastitatem; Nebulosa signi de
ingenii mei stellula, si cœlicum tamen ego quiquo pacto
promeriar contubernium, quid inter Apollineas Lampadas
fulgoris emittere audebit? sed nec deficit invidis nubes huic
vel minimo luminis vestigio quod obliteare prosus contendit,
dum aliens obligationis recepum indigne solere au
fidelis et operosus meus labor imperterritus diutinas inter
lucubrationes versatus Dendrologicum opus ipse soles disposuit
exornavit; idemque stylum panemper exacuens inconveniens
censuit reconditas speculationes, admirandasque
praxes vulgari, demissionique modo exarari. Hinc studiosus
sudor ope Doctæ radices Arborum vanis, curiositate obstetricante
conceptus edidere, qui extranei nulla dici
