f. 199v
eorum omnium, quos unquam continget instrui per me.
Hic dum considerassem Joannem Baptistam tipum fuisse poenitentiae, quique Christum digito demonstrauit[1], ego sensi quaedam, quae multum conducunt in doctrinam eam exercitium[2], quae sunt pro peccatis, ut pote quod oporteat mihi[3] coniectare id quod est agere poenitentiam, nec statim desiderare illam compunctionem lacrimarum[4], probare uarios modos poenitentiae externae. sed prius modum quaerendi, probando uarios modos faciendi poenitentiam externam, licet scopus ipse debeat esse in ipsa cordis compunctione, usque ad lachrimas amaritudinis, multi enim dolere solent, quod non habeant cordis compunctionem[5], qui tamen non dum patientiam habent, ut probent, quidnam sit[a] carnis compunctio, ij[6] vellent sentire tormenta animae suae, et nolunt carne suam in nullo[7] torquere.
differt Deus dona, ut etc.
Deus autem saepe differt perfectiora dona, et ipsos fines fructuum, ut interea nos discamus inuenire
- ↑ sit] sequitur cordis, sed eras.
_______________