f. 43r
Desiderium, uel[1] tristitiam, verbi gratia super aedificatione Proximi, uel habendi aliquorum bonorum[2] inditium[3], uel signa, quod Dei cultus circa proximos nostros cresceret, uel contristans me de aliquibus tentationibus peccatorum, et imperfectionum mearum, et ita contingebant[4] quod tales tristitiae auferebant mihi meliorem, scilicet, quae recta propter Deum erat. Ideo clare mihi uisum est in hoc die quanto magis in ista me deserebat tristitia, et desiderium hoc inueniendi eum me relinquebat, et quanto magis dilataretur et cresceret in latum, longum et profundum, nec relinquens eum
Die 5. Die 6.
Mhmoriale.—Augusto 1542 5*5
perdi per medium alterius inferioris **, quod tanto majus beneficium mihi concedebat.
65. Notabam etiam hic gratiam quamdam animae meae, nec parui faciendam, hoc est,
_______________
