Page:EBC 1617 11 01 1928.pdf/1

Reverendissime et Ill.me Princeps, Cardinalis amplissime.
Non possum ego desinere esse impudens, dum non desinit juventus esse pie imprudens, docta nunquam ced ere, donec ani se voti factam esse videt compotem. Illustris hic juvenis Philippus Fridericus Bruner, Baro Austriacus, discedere Bononia noluit ad almae Urbis Collegium Germanicum, nisi mais ad Ill.mam Celsitudinem V. litteris instructus. Rogatus causam, aliam non ingeminat, et quasi jurato deponit, nisi immensum quondam et vinci nescium aestum, eam cominus videndi, et vel ad mininum temporis spatium, ab ore ipsius pendendi, de cujus celebritele nominis, puer, adolescens, juvenis, domi forisque, et maxima et plurima semper audisset. Haec et sola et tota scriptionis summa, ipsiusque mecum perpes colluotatio. Ergo aut juvenem et iratum et mihi inimioum facere debui, aut has ad Ill.mam C.V. mittere, orans obtestansque supplex ne mihi in has pedioas de Tiabyrinthos conjecto succenseat irascaturque nimis. Paternam reprehensionem non formido, severiorem tantum censuram uti merito pertimesco, ita humillime deprecor, et sub sacrae ejus purpuree umbra, dum transeat indignatio, reverenti vultu me abscondo. Et quando toties repetitis litteris, non possum non esse Ill.mae C.V. molestissimus, et tamen auctoritas potentium illue me cogit, infimis precibus rogatam eandem velim, ut mihi (si forte respondere gratiosissime dignabitur) disertis verbis silentium imponat, de coetero quemquam commendandi; hac enim via, si non omnem, at aliquam certe invidiam declinabo. Offero Ill.mae C.V. pro eximiis ejus in me meritis, terna sacra hac et sequenti hebdomade felicitar exsolvenda. Bononiae Calend. Novembris A° 1617.
Ill.mae et E.mae C. V.rae Servus in X.ro humillimus et devotissimus filius
Joannes Dannenmeyer Soc. Jesu.
R.P. Ferd. Alberus eum nobis hic perpetuo admodum commendatum voluit ob Domini parentis summam qua apud Caesarem valet et Regem Boemiae auctoritatem, qua multum Ordini nostro commodare potest vel incommodare.