Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/2"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 13: Line 13:
 
se et sua natura sit <sic>diffusiuum</sic> sui, ita quidem, ut boni
 
se et sua natura sit <sic>diffusiuum</sic> sui, ita quidem, ut boni
 
rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod
 
rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod
bonitatis suae particeps esse posuitò quantò verò bonum
+
bonitatis suae particeps esse possit quantò verò bonum
 
maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per
 
maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per
 
communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc
 
communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc
 
Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè  
 
Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè  
ab aeterno commun icat per infinitum generationis
+
ab aeterno communicat per infinitum generationis
 
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
 
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
 
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
 
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
Line 31: Line 31:
 
Triadis Consistorio ante omne temporis principium
 
Triadis Consistorio ante omne temporis principium
 
ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem
 
ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem
in tempore <del>Creationis</del> Condere sibi complaevit; Sed cum
+
in tempore <del>Creationis</del> Condere sibi complacuit; Sed cum
 
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur,
 
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur,
 
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano
 
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano

Revision as of 10:18, 12 June 2018

This page has not been proofread


ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo propter solam rationalem creaturam, qui homo est. Cosmiel. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus curiosiori indagine depositam investiganda sunt. qui enim maiestatis scrutator, opprimetur à gloria; quia tamen hoc à me rectae intentionis amussi oculo dispositus quaeris, desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex se et sua natura sit diffusiuum sui, ita quidem, ut boni rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod bonitatis suae particeps esse possit quantò verò bonum maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè ab aeterno communicat per infinitum generationis actum Filio; Pater vero et Filius per immensam amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una et eadem naturae substantia competere potest, ideoque amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur; quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae Triadis Consistorio ante omne temporis principium ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem in tempore Creationis Condere sibi complacuit; Sed cum Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur, aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano