Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/2"
Gabriel King (talk | contribs) |
Gabriel King (talk | contribs) |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 7: | Line 7: | ||
tamen hoc à me rectae intentionis <del>amussi</del> <add>oculo</add> dispositus | tamen hoc à me rectae intentionis <del>amussi</del> <add>oculo</add> dispositus | ||
quaeris, | quaeris, | ||
− | desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias | + | desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque |
− | Theodidacte, hanc | + | Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut |
cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis | cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis | ||
bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex | bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex | ||
− | se et sua natura sit < | + | se et sua natura sit <sic>diffusiuum</sic> sui, ita quidem, ut boni |
rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod | rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod | ||
bonitatis suae particeps esse posuitò quantò verò bonum | bonitatis suae particeps esse posuitò quantò verò bonum | ||
− | + | maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per | |
communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc | communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc | ||
− | Deus | + | Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè |
ab aeterno commun icat per infinitum generationis | ab aeterno commun icat per infinitum generationis | ||
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam | actum Filio; Pater vero et Filius per immensam | ||
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio | amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio | ||
− | uti | + | uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita |
quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una | quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una | ||
et eadem naturae substantia competere potest, ideoque | et eadem naturae substantia competere potest, ideoque | ||
Line 27: | Line 27: | ||
verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae | verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae | ||
Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa | Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa | ||
− | et | + | et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur; |
− | quod ut | + | quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae |
Triadis Consistorio ante omne temporis principium | Triadis Consistorio ante omne temporis principium | ||
− | ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, | + | ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem |
− | in tempore < | + | in tempore <del>Creationis</del> Condere sibi complaevit; Sed cum |
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur, | Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur, | ||
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano | aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano |
Revision as of 10:20, 11 June 2018
ineffabili, modo meliori aeternum contemplabatur; Ergo
propter solam rationalem creaturam, qui homo est.
Cosmiel. Consilia Dei uti incomprehensibilia, ita non nisi
à puris mentibus et amore divino ardentibus, omni intellectus
curiosiori indagine depositam investiganda sunt.
qui enim maiestatis scrutator, opprimetur à gloria; quia
tamen hoc à me rectae intentionis amussi oculo dispositus
quaeris,
desiderio tuo haud illubenter obsecundabo. Scias itaque
Theodidacte, hanc esse divinae nature proprietatem, ut
cum infinitè bonus sit, quin vel ipsa essentialis et substantialis
bonitas; bonum autem, ut philosophi dicunt, ex
se et sua natura sit diffusiuum sui, ita quidem, ut boni
rationem non habeat, nisi ea extendatur ad aliud, quod
bonitatis suae particeps esse posuitò quantò verò bonum
maius et perfectius fuerit, tantò id maiorem sui per
communicationis diffundendae appetitum habere. Hinc
Deus Optimus Maximus, cuius natura bonitas est, suam intrinsecè
ab aeterno commun icat per infinitum generationis
actum Filio; Pater vero et Filius per immensam
amoris reciprocationem Spiritui Sancto; quae communicatio
uti intrinseca, essentialis et Sempiterna est, ita
quoque non nisi Sancrosanctae personarum triadi in una
et eadem naturae substantia competere potest, ideoque
amor Patris non propriè, uti Theologi loquuntur ad Filium
tanquam ad aliud, sed ad alium dicendus est. Quoniam
verò tota illa intrinseca bonitas divinae essentiae
Deus erat, aequum erat, ut tanta tamque immensa
et Superexcessiva bonitas ad aliud quoque extra se distenderetur;
quod ut fieret, in Sempiterno illo Sacrosanctae
Triadis Consistorio ante omne temporis principium
ab aeterno Mundi corporei constitutio decreta fuit, quem
in tempore Creationis Condere sibi complaevit; Sed cum
Mundus Corporeus omni intellectus virtute privaretur,
aequum erat, ut rationalis creatura ex mundano