Difference between revisions of "Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/145"
Visconti04 (talk | contribs) |
Visconti04 (talk | contribs) |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| − | '', Christiani Thomaei dicti, per varia regna divisi, diversis Regibus Gentilium | + | '', Christiani Thomaei dicti, per varia regna divisi, diversis Regibus Gentilium et Maurorum subiecti reperiuntur. Habent ij suum Archiepiscopum, Episcopos et Sacerdotes, qui omnes è Suria veniunt plerumque eos ad huiusmodi expeditionem, Patriarcha Babylonio seu Alexandrino designante. Cum verò Episcopi non possint terras adeò remotas nisi admodum tardè et rarò invisere, ne Sacerdotibus destinantur parvos adhuc pueros ordinibus initari solent, etiamsi non nisi in provectiori aetate, functiones suas exerceant. Causa verò cur Episcopi et Sacerdotes Suriani Indiam ingressi tantam sibi apud dictos Christianos authoritatem conciliarint, fuit homo quidam natione Surianus, Martome nomine, quod in nostra lingua dominum Thomam significat.Hic Martome erat admodum dives, et excellens, et ob hanc causam intrarat cum Regibus Caranganor, et Colon, et cum occasione nominis Thomę, et magnae qua pollebat authoritatis, Christiani Thomaei ei se coniungebant. Ita Martome veluti caput eorum factus benevolentia sua ita omnium animos sibi devinxit, ut difficile non esset, ijs de folis Episcopis Suriae in Indiam recipiendis admittendisqua persuadere. Multùm ad hoc ijs persuadendum poterat lingua Syra, quam eandem esse demonstrabat, qua Christus Salvator noster in Hierosolima quondam esset usus; et qua S. Apostolus Thomas, suis maioribus sacrum olim promulgasset Evangelium |
'' | '' | ||
Revision as of 15:41, 10 January 2018
, Christiani Thomaei dicti, per varia regna divisi, diversis Regibus Gentilium et Maurorum subiecti reperiuntur. Habent ij suum Archiepiscopum, Episcopos et Sacerdotes, qui omnes è Suria veniunt plerumque eos ad huiusmodi expeditionem, Patriarcha Babylonio seu Alexandrino designante. Cum verò Episcopi non possint terras adeò remotas nisi admodum tardè et rarò invisere, ne Sacerdotibus destinantur parvos adhuc pueros ordinibus initari solent, etiamsi non nisi in provectiori aetate, functiones suas exerceant. Causa verò cur Episcopi et Sacerdotes Suriani Indiam ingressi tantam sibi apud dictos Christianos authoritatem conciliarint, fuit homo quidam natione Surianus, Martome nomine, quod in nostra lingua dominum Thomam significat.Hic Martome erat admodum dives, et excellens, et ob hanc causam intrarat cum Regibus Caranganor, et Colon, et cum occasione nominis Thomę, et magnae qua pollebat authoritatis, Christiani Thomaei ei se coniungebant. Ita Martome veluti caput eorum factus benevolentia sua ita omnium animos sibi devinxit, ut difficile non esset, ijs de folis Episcopis Suriae in Indiam recipiendis admittendisqua persuadere. Multùm ad hoc ijs persuadendum poterat lingua Syra, quam eandem esse demonstrabat, qua Christus Salvator noster in Hierosolima quondam esset usus; et qua S. Apostolus Thomas, suis maioribus sacrum olim promulgasset Evangelium
