Difference between revisions of "Page:EBC 1601 11 0196.pdf/1"
(→Not proofread: Created page with "Category:EBC Letters Category:EBC Not proofread 196 Bellarmin � l'�veque de Breslau. Rome, Novembre 1601. SI 96 / Admodum Illustr�s,et Reverendissime Domine. D...") |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:EBC Letters]] | [[Category:EBC Letters]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:EBC_Proofread]] |
| − | + | Admodum Illustris, et Reverendissime Domine. Dominus Bona ventura Han, electus quondam Episcopus Vratislaviensis, pro bono pacis et obedientiae cessit juribus suis, ut Reverendissima Dominatio Vostra optime novit: ac deinde in eas angustias rei familiaris redactus est, ut jam in summa calamitate vivere cogatur. Nulla mihi cum eo necessitudo intercedit, nisi christianae charitatis; sed ea charitas ita cor meum urget, et affligit, ac si ego ipse in ea miseria degerem; nec sotum vices ejus doleo, sed etiam scandalum publicum, quod ita negligantur Summi Pontificia, et Imperatorie decreta, et quod ab hoc exemplo discent homines non ita facile superiorum obedientiae acquiescere. Quare Dominationem Vestram eadem impellente charitate, rogo, et obsecro, ut miserum hominem sublevare dignetur, eidem ex animo compatiatur, Summi Pontificia desiderium impleat. Numerabo ipse quoque inter maxima beneficia mihi collata; et si dabitur unquam occasio, referam gratiam, si piotati vestrae cordi fuisse intellexero hujus Bonaventurae consolationem. Valeat R.ma Dominatio Vestra mei memor in sanctis precibus suis. Romae 1601. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Revision as of 12:09, 20 November 2017
Admodum Illustris, et Reverendissime Domine. Dominus Bona ventura Han, electus quondam Episcopus Vratislaviensis, pro bono pacis et obedientiae cessit juribus suis, ut Reverendissima Dominatio Vostra optime novit: ac deinde in eas angustias rei familiaris redactus est, ut jam in summa calamitate vivere cogatur. Nulla mihi cum eo necessitudo intercedit, nisi christianae charitatis; sed ea charitas ita cor meum urget, et affligit, ac si ego ipse in ea miseria degerem; nec sotum vices ejus doleo, sed etiam scandalum publicum, quod ita negligantur Summi Pontificia, et Imperatorie decreta, et quod ab hoc exemplo discent homines non ita facile superiorum obedientiae acquiescere. Quare Dominationem Vestram eadem impellente charitate, rogo, et obsecro, ut miserum hominem sublevare dignetur, eidem ex animo compatiatur, Summi Pontificia desiderium impleat. Numerabo ipse quoque inter maxima beneficia mihi collata; et si dabitur unquam occasio, referam gratiam, si piotati vestrae cordi fuisse intellexero hujus Bonaventurae consolationem. Valeat R.ma Dominatio Vestra mei memor in sanctis precibus suis. Romae 1601.
