Difference between revisions of "Page:AKC 1653 04 16 567-183.pdf/1"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 10: | Line 10: | ||
<unclear>dus</unclear>, qui id ruperit, scelus viz esto. Ab nupero Autumno stationem<br> | <unclear>dus</unclear>, qui id ruperit, scelus viz esto. Ab nupero Autumno stationem<br> | ||
meam mutavi, et nunc Herbipoli in decimum annum Scholasticam<br> | meam mutavi, et nunc Herbipoli in decimum annum Scholasticam<br> | ||
| − | e cathedra tracto. Subinde tamen horis subscrivisis<del>is</del> in Cacodoxos< | + | e cathedra tracto. Subinde tamen horis subscrivisis<del>is</del> in Cacodoxos<lb/> |
calamum exerceo meum, <unclear>eos</unclear> vaxo scriptis non valde prolixis, sed<br> | calamum exerceo meum, <unclear>eos</unclear> vaxo scriptis non valde prolixis, sed<br> | ||
<unclear>breviusculis</unclear>, ut pluras legant. Amant enim Teutones nostri, ut <unclear>noviut</unclear><br> | <unclear>breviusculis</unclear>, ut pluras legant. Amant enim Teutones nostri, ut <unclear>noviut</unclear><br> | ||
Revision as of 16:52, 16 June 2025
Reverende in Christo Pater
Pax Christi.
Fierine potest ut Athanasii ego obliviscar aut immemor vivam?
Non tam scaevae sum mentis. Icimus in tyrocinio Padibornae fae=
dus, qui id ruperit, scelus viz esto. Ab nupero Autumno stationem
meam mutavi, et nunc Herbipoli in decimum annum Scholasticam
e cathedra tracto. Subinde tamen horis subscrivisisis in Cacodoxos
calamum exerceo meum, eos vaxo scriptis non valde prolixis, sed
breviusculis, ut pluras legant. Amant enim Teutones nostri, ut noviut
sermones breves et farrimira longa. Milto Reverendisma Vostra exemplum unum
Aristotelis, quem ab inferis excitavi, ut bàraticos nostros rideat.
dialogistum illum ex ingenio meo, et Fuldonsi Principi dedicavi.
quod Lucianus in Deos Healy (figmenta scilicet inania) haud infaslici,
fer olim egit, quidni ego in Prùdicautios nostros non minora nisu
Satura dignos agam? Corse divinus Plato per Colloquia sapientiam
suam lactori instillat, nag ago eosem ab adversariis istis meis Aesopus
aut fabulator appellitari, modo illos mea vexent epimythia, et veri,
tutum Catholicam in oculos etiam reluctantium intrudam. Aliqua me
incusant, quod areabiùs in homines illos aliquando invehan. Aut ego vis
simplex sum, et cum bonis bene, et cum malis male agien áquum duco.
(Vi me meretricis Babylonicà filium appellitant, et redbostica non liceat?
O superi! matrem meam (Ecreatiam Romano Catholicam aio) scortum vocani
falam? Non tam mà degenerem filium aspiciet unquam magmus illo
mundi oculus. laturen vero temporis Reverendisma Vostra oculos tantisper ab
operibus suis grandibus avulsos, ad paucas illas pagellas meas convortat, rideat
Cornaum suum more suo in se atiam seria iocantem at lusitantem.
similia quàdam nùditatun deinceps animus meletimata, mole exigua, sed
rationis validà plana, quibus velut lectis e torrante calculis effrontes
Bilistinorum frontes Iossevus fundibularius portundam. In meteris omnibus
sum adhuc illa qui olim fui Virginis atris ex totu animi asse filius es
Reverendisma Vostra
Herbipules 16. April. Servus in Christo
1653. Melchior Cornaeus
