Difference between revisions of "Page:AKC 1628 01 27 567-019.pdf/1"

From GATE
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 8: Line 8:
 
Αλλα νῦν ἀντιμάχεται ὲς(?) ὑμερνικᾴ τὸ ἑλλιωςσν(?)
 
Αλλα νῦν ἀντιμάχεται ὲς(?) ὑμερνικᾴ τὸ ἑλλιωςσν(?)
 
καὶ τί τὸ θαυμαστόν; ἐπειδὴ Ριπλιῶ(?) ἔχει στρατίαν; τὼ(?) παλμὸν(?)
 
καὶ τί τὸ θαυμαστόν; ἐπειδὴ Ριπλιῶ(?) ἔχει στρατίαν; τὼ(?) παλμὸν(?)
γλῶσταν, ὲς τιὼ(?) νέαν; οὐκ ἔτι ἐν τῇ Κονσταντινουπόλει εἰμὶ, ὲς
+
γλῶσταν, ὲς τιὼ(?) νέαν; οὐκ ἔτι ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει εἰμὶ, ὲς
 
ὅμως ἀναγκάξομαι ὲς μανθάνεν(?) τιὼ(?) κομιὼ γλῶσταν, καὶ λαλεῖν.
 
ὅμως ἀναγκάξομαι ὲς μανθάνεν(?) τιὼ(?) κομιὼ γλῶσταν, καὶ λαλεῖν.
 
ἤδη καὶ σμικρόν τι προὔκοψα. καὶ τοῦτο δὴ τὸ γελοῖον, ἀπὸ
 
ἤδη καὶ σμικρόν τι προὔκοψα. καὶ τοῦτο δὴ τὸ γελοῖον, ἀπὸ
 
σώσεκα ἐμαυτῶν ἔμαθον τιὼ(?) ἑλλάδα φωνιὼ καθαρῶς ὲς
 
σώσεκα ἐμαυτῶν ἔμαθον τιὼ(?) ἑλλάδα φωνιὼ καθαρῶς ὲς
 
εἰλικρωῶς διαλπωγίξεαξ, ὲς νῦν ἀρκπέον μοι ἐστὶ βαρβαρίξων
 
εἰλικρωῶς διαλπωγίξεαξ, ὲς νῦν ἀρκπέον μοι ἐστὶ βαρβαρίξων
 +
ὲς σολοικίξεω, ὲς ὅστῳ πλείους βαρβαρισμοὺς ὲς σολοικισμοὺς
 +
ποιήσω, τόςῳ λογιώτερον ὲς συνσιώτερον ὲς ἐποινετόπεγον(?)
 +
λαλήσω, οὕτως ἡ τῶν γλωςσν(?) τελειότης ἀπο τοῦ ἔθους
 +
ὲς ἀπὸ τῆς φαντασίας κριμᾶται. περὶ τῆς Κοπλικῆς
 +
ἐξήρευσα, ὲς περὶ τῶν ἀγυπλιακῶν, ἀλλὰ ἐνταῦθα οὐδεὶς λόγος.
 +
δέσμαι τοῦ θεοῦ ὥστε ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει (?) εὑρεῖν με
 +
τοῦτο ὅπερ ἐπιθυμῶ εἰς τιὼ(?) δουλείαν τῆς ἡμετέρας εγιοσώης(?)
 +
ἐγὼ οὔτε πόνου οὔτε οὔτε ἄλλου τινὸς φείσομαι, ὡς ὑπεσχσ´θλιο(?)
 +
γράφω πρὸς τὸν Κύριον σεμνότατον Ἔφορον, λεξω, ἤ Εξεταστὼ
 +
ἤ Ινκωισίτωρα; δίσμαι τλὼ(?) ημετέραν ἁγιοσώλω τοῦ φυλάτλειν(?)
 +
(?) πρὸς αὐτὸν ἐπιστολιὼ(?) εὥς ἄν ἐρχηται. τοῦ ἐπιστέπλεαξ(?)
 +
αὐτὸν, ὲς οὕτως αὐτῶ τιὼ(?) δοῦναι.

Revision as of 14:01, 10 June 2025

This page has not been proofread


Wein Ehrsurert.
Welch bancksarjung Kanich GER Αλλα νῦν ἀντιμάχεται ὲς(?) ὑμερνικᾴ τὸ ἑλλιωςσν(?) καὶ τί τὸ θαυμαστόν; ἐπειδὴ Ριπλιῶ(?) ἔχει στρατίαν; τὼ(?) παλμὸν(?) γλῶσταν, ὲς τιὼ(?) νέαν; οὐκ ἔτι ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει εἰμὶ, ὲς ὅμως ἀναγκάξομαι ὲς μανθάνεν(?) τιὼ(?) κομιὼ γλῶσταν, καὶ λαλεῖν. ἤδη καὶ σμικρόν τι προὔκοψα. καὶ τοῦτο δὴ τὸ γελοῖον, ἀπὸ σώσεκα ἐμαυτῶν ἔμαθον τιὼ(?) ἑλλάδα φωνιὼ καθαρῶς ὲς εἰλικρωῶς διαλπωγίξεαξ, ὲς νῦν ἀρκπέον μοι ἐστὶ βαρβαρίξων ὲς σολοικίξεω, ὲς ὅστῳ πλείους βαρβαρισμοὺς ὲς σολοικισμοὺς ποιήσω, τόςῳ λογιώτερον ὲς συνσιώτερον ὲς ἐποινετόπεγον(?) λαλήσω, οὕτως ἡ τῶν γλωςσν(?) τελειότης ἀπο τοῦ ἔθους ὲς ἀπὸ τῆς φαντασίας κριμᾶται. περὶ τῆς Κοπλικῆς ἐξήρευσα, ὲς περὶ τῶν ἀγυπλιακῶν, ἀλλὰ ἐνταῦθα οὐδεὶς λόγος. δέσμαι τοῦ θεοῦ ὥστε ἐν τῇ Κωνσταντινουπόλει (?) εὑρεῖν με τοῦτο ὅπερ ἐπιθυμῶ εἰς τιὼ(?) δουλείαν τῆς ἡμετέρας εγιοσώης(?) ἐγὼ οὔτε πόνου οὔτε οὔτε ἄλλου τινὸς φείσομαι, ὡς ὑπεσχσ´θλιο(?) γράφω πρὸς τὸν Κύριον σεμνότατον Ἔφορον, λεξω, ἤ Εξεταστὼ ἤ Ινκωισίτωρα; δίσμαι τλὼ(?) ημετέραν ἁγιοσώλω τοῦ φυλάτλειν(?) (?) πρὸς αὐτὸν ἐπιστολιὼ(?) εὥς ἄν ἐρχηται. τοῦ ἐπιστέπλεαξ(?) αὐτὸν, ὲς οὕτως αὐτῶ τιὼ(?) δοῦναι.