Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/137"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]] | ||
| − | ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius {{Right sidenote|Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono uel malo.}}cognoscat, et sciat distinguere | + | niatur [inveniatur] ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius {{Right sidenote|Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono uel malo.}}cognoscat, et sciat distinguere |
an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spiritu bono uel malo<ref group="text-notes">an<sup>1</sup> ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit <i>MF</i></ref>, et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia<ref group="text-notes">essentia] essentia[m] <i>MF</i></ref>, et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum<ref group="text-notes">in quorum] Quarum <i>MF</i></ref> prima essentia<ref group="text-notes">essentia] in qua <i>MF</i></ref> quodammodo possemus discere<ref group="text-notes">discere] dicere <i>MF</i></ref> ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. | an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spiritu bono uel malo<ref group="text-notes">an<sup>1</sup> ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit <i>MF</i></ref>, et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia<ref group="text-notes">essentia] essentia[m] <i>MF</i></ref>, et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum<ref group="text-notes">in quorum] Quarum <i>MF</i></ref> prima essentia<ref group="text-notes">essentia] in qua <i>MF</i></ref> quodammodo possemus discere<ref group="text-notes">discere] dicere <i>MF</i></ref> ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. | ||
In 2<sup>a</sup>. | In 2<sup>a</sup>. | ||
Revision as of 09:25, 13 December 2024
f. 61r
niatur [inveniatur] ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono uel malo. cognoscat, et sciat distinguere an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spiritu bono uel malo[1], et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia[2], et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum[3] prima essentia[4] quodammodo possemus discere[5] ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. In 2a. "Viuo ego iam[6] non ego in me uero uiuit[7] Christus"[I] in 3a. autem: Uiuo ego et non[8] ego, uiuit vero in me peccatum, aut malus spiritus qui regat[9]
_______________
- ↑ Gal 2,20
_______________
- ↑ an1 ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit MF
- ↑ essentia] essentia[m] MF
- ↑ in quorum] Quarum MF
- ↑ essentia] in qua MF
- ↑ discere] dicere MF
- ↑ iam] et MF
- ↑ in ... uiuit] uiuit uero in me MF
- ↑ non] add. iam MF
- ↑ regat] regnat MF
