Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/82"
(→Not proofread: Created page with "Denique assidue teipsum discutito, considerans quid desit, tam<lb/> in statu mentis, quam corporis: Si deficias in virtutis via,<lb/> an si in eadem proficias, quid impediat m...") |
|||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 2: | Line 2: | ||
in statu mentis, quam corporis: Si deficias in virtutis via,<lb/> | in statu mentis, quam corporis: Si deficias in virtutis via,<lb/> | ||
an si in eadem proficias, quid impediat mentis profectum,<lb/> | an si in eadem proficias, quid impediat mentis profectum,<lb/> | ||
− | et a quo pacto hostilibus artibus obsistere valeas, declinando<lb/> | + | et a quo pacto hostilibus artibus obsistere valeas, declinando,<lb/> |
aut resistendo, regendo, aut tolerando. Nam peccata<lb/> | aut resistendo, regendo, aut tolerando. Nam peccata<lb/> | ||
− | sunt declinanda, vitiis resistendum, | + | sunt declinanda, vitiis resistendum, quaecunque per occasionem<lb/> |
obstant, regenda, et discrete ordinanda ad profectus<lb/> | obstant, regenda, et discrete ordinanda ad profectus<lb/> | ||
− | materiam, adversitas | + | materiam, adversitas toleranda, cuius afflictio usu<lb/> |
tolerandi fit levior: ideo enim est nobis afflictionis tentatio<lb/> | tolerandi fit levior: ideo enim est nobis afflictionis tentatio<lb/> | ||
invisa, quod ad patientiam nolimus consuescere.<lb/> | invisa, quod ad patientiam nolimus consuescere.<lb/> |
Revision as of 18:00, 18 June 2024
Denique assidue teipsum discutito, considerans quid desit, tam
in statu mentis, quam corporis: Si deficias in virtutis via,
an si in eadem proficias, quid impediat mentis profectum,
et a quo pacto hostilibus artibus obsistere valeas, declinando,
aut resistendo, regendo, aut tolerando. Nam peccata
sunt declinanda, vitiis resistendum, quaecunque per occasionem
obstant, regenda, et discrete ordinanda ad profectus
materiam, adversitas toleranda, cuius afflictio usu
tolerandi fit levior: ideo enim est nobis afflictionis tentatio
invisa, quod ad patientiam nolimus consuescere.
Nam cum domesticus, vel vicimus tuus fuerit tibi quantumvis
molestus, si studeas illi obsequiosus esse, et affabilis,
praesentissumem senties in eo huius morbi remedium.