Difference between revisions of "Page:Obelisci Aegyptiaci Interpretatio hieroglyphica 1666.pdf/67"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<br> | <br> | ||
Primò itaque Epies Phœnix apud Eusebium, Duem Emepht Serpente, fue Aspide significatum, his verbis docet: Dracocnis et Serpentum naturam ipse Tautis (uti et Phœnices ac Aegyptÿ) duinam putauit; spiritualissimum enim omnium animal, et igneum ab ipso traditum, Na, spiritu absque manuum aut pedum et omninò alicuius organi exterioris argumento, ut catera uidemus animalia serri, inuoluto reuolutoque, uti et spirituformi, ad quam vult celeritatem, gressu facillimè præstat. Longauum etiam est, nec solùm senectutem cum pelle deponens reiuuenescit,sed crescit eitam in adolescentiam reductum, cumque determinatos adimplueuerit terminos, in seipsum reuolutum, cumque determinatos adimpleuerit terminos, in seipsum resulotum, rursum reuiuiscit; sicuti in sacris pariter ipse Tautis consituit; quadpropter in sacris hoc animal, et in mysterÿs fuit assumptum, de quibus et in alÿ fuis propositionibus plura adducit, in quibus refertur, quod immortale sit, et in seipsum, ex quo prouenit, resoluatur, non etiam moriatur morte propia hoc animal, nifi violetnà percussam interierit. Hinc Phœnices ipsum vocant bonum De monem,sicuti Aegyptÿ Kneph appellant. | Primò itaque Epies Phœnix apud Eusebium, Duem Emepht Serpente, fue Aspide significatum, his verbis docet: Dracocnis et Serpentum naturam ipse Tautis (uti et Phœnices ac Aegyptÿ) duinam putauit; spiritualissimum enim omnium animal, et igneum ab ipso traditum, Na, spiritu absque manuum aut pedum et omninò alicuius organi exterioris argumento, ut catera uidemus animalia serri, inuoluto reuolutoque, uti et spirituformi, ad quam vult celeritatem, gressu facillimè præstat. Longauum etiam est, nec solùm senectutem cum pelle deponens reiuuenescit,sed crescit eitam in adolescentiam reductum, cumque determinatos adimplueuerit terminos, in seipsum reuolutum, cumque determinatos adimpleuerit terminos, in seipsum resulotum, rursum reuiuiscit; sicuti in sacris pariter ipse Tautis consituit; quadpropter in sacris hoc animal, et in mysterÿs fuit assumptum, de quibus et in alÿ fuis propositionibus plura adducit, in quibus refertur, quod immortale sit, et in seipsum, ex quo prouenit, resoluatur, non etiam moriatur morte propia hoc animal, nifi violetnà percussam interierit. Hinc Phœnices ipsum vocant bonum De monem,sicuti Aegyptÿ Kneph appellant. | ||
| − | <br>Aptè iraque naturam Duinam per Serpentis naturam & operationes notabant, quæ omina ex dictis patent. Hinc Græi, teste codem, Eufebio, Aesulapium salutis Numen, X Serpente referebant: Sperpens circumuolus saltis corpris et anime serens symbolum. Mundum enim contemplantes physici, cætera quidem reptilia crasissorii dicunt, et terrestris esse substanstie, Serptentem verò spritalisiimum animal asse dicunt, quod et imbellitatem corpopris exuat, et ad medicinam aptisimum essle uideatur; Nam et ad acuedum uifum innuenit phamacum, | + | <br>Aptè iraque naturam Duinam per Serpentis naturam & operationes notabant, quæ omina ex dictis patent. Hinc Græi, teste codem, Eufebio, Aesulapium salutis Numen, X Serpente referebant: Sperpens circumuolus saltis corpris et anime serens symbolum. Mundum enim contemplantes physici, cætera quidem reptilia crasissorii dicunt, et terrestris esse substanstie, Serptentem verò spritalisiimum animal asse dicunt, quod et imbellitatem corpopris exuat, et ad medicinam aptisimum essle uideatur; Nam et ad acuedum uifum innuenit phamacum, et ad reuiuiscendum herbam quandam nosse narratur. Prætereà Aegiptij Munduum significantes, Sperpentem pingunt, qui cuadam propriam depasceretur, eumque varijs maculis insignem depingenamt, de quo Claudianus. |
Revision as of 10:06, 7 June 2023
poris motu omnes propè figuras exprimemerent, dum videlicet nunc caudam capti admountes in circulum confortum; æternitatem iam in spiras conuolutum, sphærarum cœlestium lineam rectum, iam curuam, iam planam, modò coporis erectione normalem; iam multifario squamarum, ordine, veluti totidem stellis rutilum, fibilo quo que & trifulca lingua formidandum exhibet, hæc, inquam, dum comtemplarentur in Serpente, eum tanquam reconditfissimum præstantissimarum rerum symbolum adhibuerunt. Verùm quæ & qualia per eum connotarint, vįdeamus.
Primò itaque Epies Phœnix apud Eusebium, Duem Emepht Serpente, fue Aspide significatum, his verbis docet: Dracocnis et Serpentum naturam ipse Tautis (uti et Phœnices ac Aegyptÿ) duinam putauit; spiritualissimum enim omnium animal, et igneum ab ipso traditum, Na, spiritu absque manuum aut pedum et omninò alicuius organi exterioris argumento, ut catera uidemus animalia serri, inuoluto reuolutoque, uti et spirituformi, ad quam vult celeritatem, gressu facillimè præstat. Longauum etiam est, nec solùm senectutem cum pelle deponens reiuuenescit,sed crescit eitam in adolescentiam reductum, cumque determinatos adimplueuerit terminos, in seipsum reuolutum, cumque determinatos adimpleuerit terminos, in seipsum resulotum, rursum reuiuiscit; sicuti in sacris pariter ipse Tautis consituit; quadpropter in sacris hoc animal, et in mysterÿs fuit assumptum, de quibus et in alÿ fuis propositionibus plura adducit, in quibus refertur, quod immortale sit, et in seipsum, ex quo prouenit, resoluatur, non etiam moriatur morte propia hoc animal, nifi violetnà percussam interierit. Hinc Phœnices ipsum vocant bonum De monem,sicuti Aegyptÿ Kneph appellant.
Aptè iraque naturam Duinam per Serpentis naturam & operationes notabant, quæ omina ex dictis patent. Hinc Græi, teste codem, Eufebio, Aesulapium salutis Numen, X Serpente referebant: Sperpens circumuolus saltis corpris et anime serens symbolum. Mundum enim contemplantes physici, cætera quidem reptilia crasissorii dicunt, et terrestris esse substanstie, Serptentem verò spritalisiimum animal asse dicunt, quod et imbellitatem corpopris exuat, et ad medicinam aptisimum essle uideatur; Nam et ad acuedum uifum innuenit phamacum, et ad reuiuiscendum herbam quandam nosse narratur. Prætereà Aegiptij Munduum significantes, Sperpentem pingunt, qui cuadam propriam depasceretur, eumque varijs maculis insignem depingenamt, de quo Claudianus.
