Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/137"

From GATE
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]]
+
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]]
<div style="text-align:justify">
 
 
 
  
 
ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius {{Right sidenote|Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono uel malo.}}cognoscat, et sciat distinguere  
 
ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius {{Right sidenote|Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono uel malo.}}cognoscat, et sciat distinguere  
 
an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spiritu bono uel malo<ref group="text-notes">an<sup>1</sup> ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit <i>MF</i></ref>, et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia<ref group="text-notes">essentia] essentia[m] <i>MF</i></ref>, et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum<ref group="text-notes">in quorum] Quarum <i>MF</i></ref> prima essentia<ref group="text-notes">essentia] in qua <i>MF</i></ref> quodammodo possemus discere<ref group="text-notes">discere] dicere <i>MF</i></ref> ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. In 2<sup>a</sup>. Viuo ego iam<ref group="text-notes">iam] et <i>MF</i></ref> non ego in me uero uiuit<ref group="text-notes">in ... uiuit] uiuit uero in me <i>MF</i></ref> Christus in 3<sup>a</sup>. autem: Uiuo ego et non<ref group="text-notes">non] <i>add.</i> iam <i>MF</i></ref> ego, uiuit vero in me peccatum, aut malus spiritus qui regat<ref group="text-notes">regat] regnat <i>MF</i></ref>  
 
an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spiritu bono uel malo<ref group="text-notes">an<sup>1</sup> ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus uel malus sit <i>MF</i></ref>, et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia<ref group="text-notes">essentia] essentia[m] <i>MF</i></ref>, et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum<ref group="text-notes">in quorum] Quarum <i>MF</i></ref> prima essentia<ref group="text-notes">essentia] in qua <i>MF</i></ref> quodammodo possemus discere<ref group="text-notes">discere] dicere <i>MF</i></ref> ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. In 2<sup>a</sup>. Viuo ego iam<ref group="text-notes">iam] et <i>MF</i></ref> non ego in me uero uiuit<ref group="text-notes">in ... uiuit] uiuit uero in me <i>MF</i></ref> Christus in 3<sup>a</sup>. autem: Uiuo ego et non<ref group="text-notes">non] <i>add.</i> iam <i>MF</i></ref> ego, uiuit vero in me peccatum, aut malus spiritus qui regat<ref group="text-notes">regat] regnat <i>MF</i></ref>  
 
<br>
 
<br>
{{reflist|group=comment-notes}}
 
_______________
 
{{reflist|group=text-notes}}
 
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/> {{TurnPage}}
+
<br>

Revision as of 09:14, 21 January 2022

This page has been proofread



f. 61r


ueluti uiuens in se ipso cum gratia essentiali ut melius Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono uel malo. cognoscat, et sciat distinguere an sit plenitud in proprio, et ordinario spiritu, an uero sit agitatus a spiritu bono uel malo[1], et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia[2], et etiam augumentum, uel diminutionem, quae potest succedere in vnoquoque uitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum[3] prima essentia[4] quodammodo possemus discere[5] ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Viuo ego, et iam ego. In 2a. Viuo ego iam[6] non ego in me uero uiuit[7] Christus in 3a. autem: Uiuo ego et non[8] ego, uiuit vero in me peccatum, aut malus spiritus qui regat[9]


Cite error: <ref> tags exist for a group named "text-notes", but no corresponding <references group="text-notes"/> tag was found