Page:Prodromus coptus sive aegyptiacus (1636).djvu/10

obfirmassem, privataque delectatione contentus illud Antigenidae usurpassem: Intus mihi cano et musis. Nam quod nonnulli commemorabant, vestigium aliquod relinquendum esse, quo me posteritati vixisse testarer; ne totus morerer, magnaque pars mei vitaret libitinam; nihil admodum me commovebat, cui sola nominis immortalitas nimis exile praemium tantorum laborum semper est visa. Memineram etiam praeclarè illud à Severino Boetio, sapienterque pronunciatum.

Quod si putatis longius vitam trahi

Mortalis aura Numinis.
Cum sera vobis rapiet hoc etiam dies

Iam vos secunda mors manet.

Porrò si gloriae posteritatisque recordationi velificandum est, aliud à Propheta Regio viris Religiosis aequor aperitur, ut assidua nimirum virtutum solidarum, exercitatione, atque apparentium bonorum contemptu, numquam interituram nominis immortalitatem consectentur: in memoria enim aeterna iustum fore, divino illus vaticinio, multo iam ante didiceram. Plus igitur aliquantò eorum rationes videbantur momenti, qui neminem sibi uni natum esse contendebant; ac proinde quae quis talenta a Deo O.M. sibi concredita affectus