Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/8"
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:APUG 1053 pages]] | [[Category:APUG 1053 pages]] | ||
| − | amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito, | + | amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito,<lb/> |
| − | quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum | + | quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum<lb/> |
| − | meum sis <del>exa</del><unclear> | + | meum sis <del>exa</del><unclear>incitaturus</unclear>ut deinde penitius penitiusque in divino<lb/> |
| − | beneplacito conquiescam. Cosmiel. Beneficiorum divinorum | + | beneplacito conquiescam. ''Cosmiel''. Beneficiorum <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">divinorum</span><lb/> |
| − | magnitudinem admirari | + | magnitudinem admirari satis non posse, haud Deo ingratum<lb/> |
| − | esse, | + | esse, certo tibi persuadeas, dummodo absit curiosior intellectus<lb/> |
| − | circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos | + | circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos<lb/> |
| − | + | suos habeat, indagatio; procedit enim hoc ex amore reverentiali<lb/> | |
| − | + | Conditoris; amore autem ex boni illius infiniti<lb/> | |
| − | desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes | + | desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes<lb/> |
| − | + | nos fieri anxie quaerimus, admiratio, stupor et extasis nascitur;<lb/> | |
| − | quae omnia uti dixi, Deo grata | + | quae omnia, uti dixi, Deo grata sunt, dummodo praesumptio<lb/> |
| − | et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et | + | et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et<lb/> |
| − | ex occulto et periculoso | + | ex occulto et periculoso philautias affectu originem ducant.<lb/> |
| − | Theodidactus. Absit | + | ''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>''. Absit a me tantum scandalum; absit a me omnis<lb/> |
| − | inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite | + | inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite<lb/> |
| − | dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem | + | dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem<lb/> |
| − | tantopere hominum amore | + | tantopere hominum amore humiliatam, primam tanti amoris<lb/> |
| − | radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis | + | radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis<lb/> |
| − | me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto dulcedinis abysso absorberi queam. Cosmiel. Agedum mi | + | me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto<lb/> |
| − | Theodidacte, dum video tuum in | + | dulcedinis abysso absorberi queam. ''Cosmiel''. Agedum mi<lb/> |
| − | infinitis Mundi cupediis | + | Theodidacte, dum video tuum in Conditorem tuum Redemptoremque<lb/> |
| − | mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt | + | infinitis Mundi cupediis longe dulci<del>ssimum</del><add>orem</add>, humili<lb/> |
| − | quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet, | + | mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem<lb/> |
| − | aperiam, ab ovo rem | + | animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt<lb/> |
| − | + | quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet,<lb/> | |
| − | Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem | + | aperiam, ab ovo rem orditurus.<lb/> |
| − | bonitas | + | Sciendum itaque, quod cum, uti supra quoque indigitavimus,<lb/> |
| − | excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut | + | Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem<lb/> |
| − | ita dicam, intrinsecis divinitatis | + | bonitas tanto sit magis diffusiva sui, quanto est nobilior,<lb/> |
| − | nesci<del> | + | excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut<lb/> |
| − | constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus | + | ita dicam, intrinsecis divinitatis suae terminis contineri<lb/> |
| − | et rationis capax, quae post | + | nesci<unclear>t</unclear> <del>sit</del>, ita ab aeterno illam creatae naturae communicare<lb/> |
| − | eum admiraretur, admiratum | + | constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus<lb/> |
| + | et rationis capax, quae post tantae bonitatis <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">participationem</span>,<lb/> | ||
| + | eum admiraretur, admiratum sedulo et indefessa mente inquireret | ||
Latest revision as of 09:36, 7 June 2024
amoris ad animae meae profectum addiscam; non dubito,
quin pro divina illa tua, qua polles, facundia ita animum
meum sis exaincitaturusut deinde penitius penitiusque in divino
beneplacito conquiescam. Cosmiel. Beneficiorum divinorum
magnitudinem admirari satis non posse, haud Deo ingratum
esse, certo tibi persuadeas, dummodo absit curiosior intellectus
circa ea, quae in divinarum rerum inquisitione terminos
suos habeat, indagatio; procedit enim hoc ex amore reverentiali
Conditoris; amore autem ex boni illius infiniti
desiderio, quod tantopere appetimus, et cuius partipes
nos fieri anxie quaerimus, admiratio, stupor et extasis nascitur;
quae omnia, uti dixi, Deo grata sunt, dummodo praesumptio
et curiositas absint, utpote quae Deo displicent, et
ex occulto et periculoso philautias affectu originem ducant.
Theodidactus. Absit a me tantum scandalum; absit a me omnis
inconsulta curiositatis praecipitantia. Sed haec ex eo capite
dicta velim, quod considerans infinitam Dei maiestatem
tantopere hominum amore humiliatam, primam tanti amoris
radicem et incitamentum nosse cuperem, ut deinde abdicatis
me rebus omnibus, quae sensibus patent, in tanto
dulcedinis abysso absorberi queam. Cosmiel. Agedum mi
Theodidacte, dum video tuum in Conditorem tuum Redemptoremque
infinitis Mundi cupediis longe dulcissimumorem, humili
mentis affectu iunctum amorem. Quaecunque ad Dei honorem
animaeque tuae profectum salutemque conferre poterunt
quantum humanae conditionis fragilitas capere permittet,
aperiam, ab ovo rem orditurus.
Sciendum itaque, quod cum, uti supra quoque indigitavimus,
Dei bonitas sit infinita et immensa; omnis autem
bonitas tanto sit magis diffusiva sui, quanto est nobilior,
excellentior et perfectior; et quemadmodum illa, ut
ita dicam, intrinsecis divinitatis suae terminis contineri
nescit sit, ita ab aeterno illam creatae naturae communicare
constituit, ut hoc pacto esset creatura intellectus
et rationis capax, quae post tantae bonitatis participationem,
eum admiraretur, admiratum sedulo et indefessa mente inquireret
