Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/7"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:APUG 1053 pages]] | [[Category:APUG 1053 pages]] | ||
| − | ''Theodidactus''. Dum mi Cosmiel | + | ''<span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">Theodidactus</span>''. Dum mi Cosmiel penitius expendo incomprehensibile<lb/> |
| − | Incarnationis Christi mysterium, stupet spiritus, | + | Incarnationis Christi mysterium, stupet spiritus,<lb/> |
| − | vacillat ratio, fugit mens, omnis intellectus subtilitas | + | vacillat ratio, fugit mens, omnis intellectus subtilitas<lb/> |
| − | veluti in magna contemplationis abysso absorbetur, cum | + | veluti in magna contemplationis abysso absorbetur, cum<lb/> |
| − | omnibus animi mei viribus comprehendere non possum, | + | omnibus animi mei viribus comprehendere non possum,<lb/> |
| − | ineffabile illud divinae charitatis produndum: < | + | ineffabile illud divinae charitatis produndum: Adeone<lb/> |
| − | + | supremum illud Ens entium, cuius magnitudinis, sapientiae,<lb/> | |
| − | adeone se demittere voluit, ut mortalem nostram carnem | + | potentiae, maiestatis nec finis nec numerus est,<lb/> |
| − | lutum illud, quo in primordio rerum finxerat hominem, | + | adeone se demittere voluit, ut mortalem nostram <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">carnem</span><lb/> |
| − | assumere, et homo passibilis fieri dignatus sit, nec | + | lutum illud, quo in primordio rerum finxerat hominem,<lb/> |
| − | + | assumere, et homo passibilis fieri dignatus sit, nec<lb/> | |
| − | humanae vitae aerumnis | + | tantum homo fieri dignatus sit, sed excepto peccato, omnibus<lb/> |
| − | mortis supplicium cum incomparabilibus aliis | + | humanae vitae aerumnis subiici; nec tantum humanis<lb/> |
| − | tormentis | + | miseriis subiici, sed cum iniquis reputari, opprobrissimum<lb/> |
| − | infinitis | + | mortis supplicium cum incomparabilibus aliis<lb/> |
| − | ingratis hominibus, perfidis, Dei hominumque inimicis, | + | tormentis exanthlatis subire; imo quod omnem admirationem<lb/> |
| − | ineffabile adhuc insuper convivium apparare sibi complacuit, | + | infinitis parasangis excedit, seipsum adhuc<lb/> |
| − | quo seipsum iis in cibum potumque daret, ut | + | ingratis hominibus, perfidis, Dei hominumque inimicis,<lb/> |
| + | ineffabile adhuc insuper convivium apparare sibi complacuit,<lb/> | ||
| + | quo seipsum iis in cibum potumque daret, ut<lb/> | ||
vel <unclear>hoc indicibili vi</unclear> sibi homines devinciret, | vel <unclear>hoc indicibili vi</unclear> sibi homines devinciret, | ||
atque ad amandum cogeret; quid illi boni aut emolumenti | atque ad amandum cogeret; quid illi boni aut emolumenti | ||
Revision as of 20:03, 6 June 2024
Theodidactus. Dum mi Cosmiel penitius expendo incomprehensibile
Incarnationis Christi mysterium, stupet spiritus,
vacillat ratio, fugit mens, omnis intellectus subtilitas
veluti in magna contemplationis abysso absorbetur, cum
omnibus animi mei viribus comprehendere non possum,
ineffabile illud divinae charitatis produndum: Adeone
supremum illud Ens entium, cuius magnitudinis, sapientiae,
potentiae, maiestatis nec finis nec numerus est,
adeone se demittere voluit, ut mortalem nostram carnem
lutum illud, quo in primordio rerum finxerat hominem,
assumere, et homo passibilis fieri dignatus sit, nec
tantum homo fieri dignatus sit, sed excepto peccato, omnibus
humanae vitae aerumnis subiici; nec tantum humanis
miseriis subiici, sed cum iniquis reputari, opprobrissimum
mortis supplicium cum incomparabilibus aliis
tormentis exanthlatis subire; imo quod omnem admirationem
infinitis parasangis excedit, seipsum adhuc
ingratis hominibus, perfidis, Dei hominumque inimicis,
ineffabile adhuc insuper convivium apparare sibi complacuit,
quo seipsum iis in cibum potumque daret, ut
vel hoc indicibili vi sibi homines devinciret,
atque ad amandum cogeret; quid illi boni aut emolumenti
accedebat, qui Deus aeternus, verbum Patris, nullius
indigus, omni bonorum copia et totius felicitatis abysso
interminabili ab aeterno detinebatur? Quid sperare poterat
à creatura mutabili, infirma, fragili, peccatorum
foeditate Contaminata, ut tanta sollicitudine eam
traheret, tanto amore quaereret, tanta pro eius pateretur
salute. Haec sunt, quae tametsi inconculso fidei ardore,
vel cum Sanguinis profusione teneo, et Sanctè
profiteor; excessivo tamen illo divinorum beneficiorum
et ineffabilis amoris pelago hemebrundy stupeo, haereo attonitus
et quid tanto amori condignum praestari possit nescio.
Ad te, '"`UNIQ--del-0000001B-QINU`"' ni Cosmiel, veluti ad diuinorum oraculorum interpretem recurro, ut à te caritas et rationes tanti
