Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/416"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | Eram igitur interim | + | Eram |
| − | + | igitur<ref group="text-notes">igitur] <i>add.</i> interim <i>MF</i></ref> | |
| + | dum | ||
| + | vestirem<ref group="text-notes">vestirem] <i>add.</i> me <i>MF</i></ref>, | ||
| + | et dum absoluerem illa necessaria, quae praecedunt officium meum, totus collectus ad hoc unum | ||
| + | considerandum<ref group="text-notes">considerandum] desiderandum <i>MF</i></ref>, | ||
| + | quod est bene et attente, et cum deuotione orare, ita ut in corde senserim ex hoc desiderio intrare quamdam bonam passionem, id est timorem, ut me non | ||
| + | possem<ref group="text-notes">possem] possim <i>MF</i></ref> | ||
| + | conseruare in | ||
| + | illa<ref group="text-notes">illa] ea <i>MF</i></ref> | ||
| + | dispositione. | ||
| + | Haec bona dispositio durauit usque post Missam cum desiderio, ut semper eamdem uiam | ||
| + | possem<ref group="text-notes">possem] possim <i>MF</i></ref> | ||
| + | tenere. | ||
| + | Hic notaui quod bonum esset, ut | ||
| + | {{Left sidenote|Cor in tristitia propter priuationem diuinae assistentiae.}}cor nostrum semper esset uel in quadam tristitia propter priuationem diuinae assistentiae, atque illustrationis | ||
| + | spiritualis<ref group="text-notes">spiritualis] specialis <i>MF</i></ref> | ||
| + | quae ex deuotione actuali solet percipi, uel in confortatione, | ||
| + | et<ref group="text-notes">et] ex <i>MF</i></ref> | ||
| + | praesentia eiusdem. | ||
| + | Hoc<ref group="text-notes">Hoc] In hoc <i>MF</i></ref> | ||
| + | enim uidetur quoddam exercitium perpetuum ut sentiri possit quidnam | ||
| + | sit<ref group="text-notes">sit] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
| + | tandem aliquando priuari diuina uisione, et fruitione, et eandem possidere, | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Revision as of 08:33, 1 December 2021
f. 200v
Eram
igitur[1]
dum
vestirem[2],
et dum absoluerem illa necessaria, quae praecedunt officium meum, totus collectus ad hoc unum
considerandum[3],
quod est bene et attente, et cum deuotione orare, ita ut in corde senserim ex hoc desiderio intrare quamdam bonam passionem, id est timorem, ut me non
possem[4]
conseruare in
illa[5]
dispositione.
Haec bona dispositio durauit usque post Missam cum desiderio, ut semper eamdem uiam
possem[6]
tenere.
Hic notaui quod bonum esset, ut
Cor in tristitia propter priuationem diuinae assistentiae.
cor nostrum semper esset uel in quadam tristitia propter priuationem diuinae assistentiae, atque illustrationis
spiritualis[7]
quae ex deuotione actuali solet percipi, uel in confortatione,
et[8]
praesentia eiusdem.
Hoc[9]
enim uidetur quoddam exercitium perpetuum ut sentiri possit quidnam
sit[10]
tandem aliquando priuari diuina uisione, et fruitione, et eandem possidere,
_______________